7ο Κεφαλαιο
'Εκτος Οριον'
Μπελλα
Οταν αγαπας πρεπει να πολεμησεις για αυτη την αγαπη οσο και αν σου κοστησει ολα εχουν και ενα τιμημα αλλα και ενα ευτηχησμενο τελος.Ακομα δεν το χορουσε το μυαλο μου οτι αγαπουσε μια αλλη εκτος απο εμενα και μονο στην σκεψη οτι θα την αγγιζε οπως εμενα η οταν την φηλουσε.Αγγιξα τα χειλη μου φερνοντας στο μυαλο μου την γευση των δικων του.Αμεσως κρατησα σφιχτα το στυλο μεσα στη παλαμη μου ακουγοντας το σχησιμο του χαρτιου.Ανοιξα τα ματια μου και κοιταξα την εχθρο να καθεται στο διπλανο θρανιο.
Το βλεμμα της επεσε επανω μου αμεσως μολις την ειχα κοιταξει.Τα γαλανα ματια της φαινερωναν την αγαπη οπου μου ειχε κλεψει απο την δικη μου.Πως μπορουσα να πιστηψω οτι αυτο ο ανθρωπος που ειχα απεναντη μου θα με προδιδε για ποιον λογο να μου το αντεπεδηδαν το μισος του για εμενα;
Το ακουσμα του κουδουνιο με εκανε να πεταχτω αφηνοντας το βιβλιο απο τα γονατα μου να πεσει κατω στο πατωμα.Κοιταξα το βιβλιο και τοτε διαπηστωσα οτι η φωτογραφια του ηταν σκορπισμενη λιγο πιο περα.Εκεινη την στιγμη απο το μυαλο μου περασε οτι θα το εβλεπε η Μπρεντα.
Εσκυψα για να παρω το βιβλιο με γρηγορες κινησεις και προτου προλαβω να παρω την φωτογραφια του ειδα ενα χερι να τη αρπαζει απο την μικρη αποσταση οπου ημουν.Υψωσα το βλεμμα μου γεματη απογνωση και αντικρησα την Μπρεντα να κοιταει την φωτογραφια του.Σηκωθηκα εχοντας το βιβλιο στα χερια μου και την κοιταξα βαθια στα ματια.
<<Δωσε μου πισω την φωτογραφια>>ειπα απλωσα το χερι μου να την αρπαξω αλλα την εβαλε πισω απο την πλατη της.
<<Δεν νομηζω να την χρειαζεσαι Μπελλα ειναι ξεκαθαρω πως δεν σε αγαπαει πια γιατι να κρατας μια αναμνηση απο την στιγμη που εχει σβησει προτου καν αρχησει>>εσφιξα τα χειλη μου η θλιψη σκοτεινιασε το μυαλο μου.
<<Δεν ξερεις καν τι εχει συνβει για αυτο φερε μου την φωτογραφια του τωρα>>δεν ειχα δυναμεις να την αντημετωπησω ηταν σαν βυθηζει ολο και πιο πολυ στο κενο βλεποντας την καλητερη μου φιλη να με πληγωνει χωρις καν να την εχω πληγωσει εγω η ιδια.
<<Ξερω τι εχει συνβει αναμεσας σας για εκεινη την νυχτα που σε εκανα δικια του για το χαστουκι που του ειχες δωσει η οταν σε ειχε χτυπησει->>τα λογια της ξεχυνοντουσαν σαν χειμμαρος που καλυπτε την ραγισμενη μου καρδια το ενα χτυπημα μετα το αλλο καθε λεξη της μαστιγωνε την καρδια μου.Η υγρασια θολοσε καθε οπτικη που ειχα γυρω μου με εκρινε για τα λαθη μου που τωρα τα πληρωνα εχοντας χασει την αγαπη που ειχα καποτε απο εκεινον.
<<-δεν τον ξερεις καλα αν τον ηξερες δεν θα τον πληγωνες>>ακουσα τις τελευταιες λεξεις της να ξεχυνονται.
Βυθησα το βλεμμα μου μεσα στο δικο της και την κοιταξα ολα ηταν φανερα ποθος,ζηλια και το χειροτερο μισος.Το βλεμμα μου χαθηκε στην φωτογραφια που την ειχε φερει μπροστα της και τοτε ειδα το απολυτο σκοταδη.Με ενα χαμογελο εσχησε σιγα σιγα στην μεσι την φωτογραφια το σχησιμο μου θυμηζε την ψυχη μου.
Οχι οχι την φωτογραφια ηταν το μονο που ειχα απο εκεινον που αγαπουσα.Εσχησε την φωτογραφια του την μοναδικη αναμνηση που ειχα απο αυτον στα δυο και τα κομματια σκορπιστηκαν κατω.Η αδερναληνι κυλησε αυτοματος μεσα στις φλεβες μου μεσα στο σωμα μου.
Σηκωσα το χερι μου ψηλα και με μια κινηση ειχε εσχησε τον αερα και κατεληξε στο μαγουλο της.Το κεφαλη της γυρησε προς τα δεξια κρατωντας με το χερι της το μαγουλο της.
<<Ποτε μην με κρινεις στην αγαπη Μπρεντα εμαθα να αγαπω να μισω χαρης αυτον μου εμαθε να σκεφτομαι προτου να μιλησω και πεταξω αυτα τα λογια μου εμαθε πως ειναι να γεννιεσαι>>η φωνη μου εχει γινει διαπεραστικη γεματη πανικο.
<<Μπελλα,Μπρεντα>>η βελουδινη φωνη του εκανε να ξυπνησω απο τα ιδια μου τα λογια ειχαν θολοσει το μυαλο μου ειχα ξεστομησει το τι σημαινει για εμενα ο Ρομπερτ.Απο το πρωτη ματια απο το πρωτο ξυπνημα μαζι του ενιωσα να ανθιζει μεσα μου η αγαπη μου για αυτον κανενας δεν μπορουσε να κρινει να αισθηματα μου.
<<Τι της εκανες;>>η εκφραση του αλλαξε αποτομα το ψυχρο μισος του φανερωθηκε στο προσωπο του.
<<Με χαστουκησε>>φωναξε η Μπρεντα και ετρεξε κοντα του σαν να την κυνηγουσα μια ανακουφιση απλωθηκε μεσα στην καρδια μου ημουν απολυτος σιγουρη για αυτα που ειχα πει αν και ενα μερος του μυαλο μου ελεγε οτι ηταν ενα λαθος.
Αρπαξα την τσαντα μου απο το θρανιο εσκυψα να παρω τα κομματια απο την φωτογραφια του και τα εκρυψα στην τσαντα μου.Ακουσα το κλαμα της Μπρεντα μεσα στην σιωπη.Δεν αντεχα την υποκρισια της απεναντη στον Ρομπερτ.
<<Τι συνεβει Μπελλα τι της εκανες;>>φωναξε εξορμησμενος.Δεν καταφερα να κρατησω τα δακρυα μου μακρια και αφησα να κυλησουν.
<<Αυτο ηταν ενα μαθημα να μην κρινει τα αισθηματα μου δεν εχει κανενα δικαιωμα>>στο τελος η φωνη μου εσπασε σε χιλια κομματια.Το σωμα μου μουδιασε ενιωθα το τρεμουλο να με περνα το κορμι μου.Ενιωθα κλεισμενη γυρω απο ολα αυτα γυρω απο εκεινον ηθελα να παρω μια ανασα να νιωσω οτι εχω επιβιωσει απο αυτον.
Δεν ηθελα να ακουσω να δω τιποτα παρα μονο να ξεσπασω ολο αυτο τον πονο.Ετρεξα γρηγορα προς την πορτα αφηνοντας πισω μου καθε λεξη που ειχε μεινη χαραγμενη μεσα στην αββυσο την καρδια μου εφερνα ξανα και ξανα τα λογια της.
"Δεν νομηζω να την χρειαζεσαι Μπελλα ειναι ξεκαθαρω πως δεν σε αγαπαει πια γιατι να κρατας μια αναμνηση απο την στιγμη που εχει σβησει προτου καν αρχησει"
Οχι δεν ηταν απλα μια αναμνηση που ειχε σβησει δεν μπορουσε να σβησει δεν καταλαβαινε οτι η αγαπη δεν σβηνει με αγαπαει ακομα το αισθανομουνα παντα μια μικρη σπιθα βρισκοτανε αναμενη δεν ειχε σβησει ποτε.Γιατι να σβησει τωρα επειδη εκεινη πιστευει οτι την αγαπουσε;
Εσπρωξα την πορτα με δυναμη χτυπωντας την επανω στον τειχο σπαζοντας την ησυχια που ηταν γυρω μου.Σταματησα να τρεχω το σωμα μου ηταν ετοιμο να καταρευση οπως και η αγαπη.Οχι οχι...!!!
Αρχησα ξανα να ξεσπαω ολο μου το πονο ο λαιμος μου πονουσε αφοτηρα αλα οχι δεν θα παρατουσα το ευκολα.Εκεινη την νυχτα καθε αισθηση λογικης με ειχε εγκαταληψει δεν μετανιωνα που ειχα δοθη σε εκεινον.Ποτε δεν μου ειχε περασει απο το μυαλο αυτη η σκεψη.
<<Μπελλα>>η γλυκια του φωνη του εσχησε εκανε την καρδια μου να χτυπησει ξανα.Γυρισα προς το μερος του,το γλυκο προσωπο του φωτηζε την μαυρη αβυσο της καρδιας μου ηθελα τοσο πολυ να νιωσω για μια στιγμη οτι υπαρχω.Καθε μοριο του σωματος μου τον ειχε αναγκη για ενα χαδι του.Κοιταχτηκαμε για μια στιγμη και πλησιασε κοντα μου το μεθυστηκο του αρωμα με επανεφερνε στην ζωη με ανναγενουσε.
<<Τα λογια αυτα που ειπες στην Μπρεντα τα εννωουσες Μπελλα;>>η ερωτηση του με ειχε ξαφνιασει ειχε ακουσει ολα αυτα που ειχα πει.Χαμηλωσα το κεφαλη μου.Τα χειλη μου καιγοντουσαν να πω την αληθεια.
<<Ναι τα εννωουσα Ρομπερτ>>υψωσα το κεφαλη μου και τον αντικρησα στα ματια του ειδα την λαμψη που τοσο καιρο ειχε χαθη απο το προσωπο του.Τα προσωπα μας απειχαν μερηκα εκατοστα ηθελα να καλυψω την αποσταστη αναμεσας να του πω οτι τον αγαπω.Απλωσα το χερι μου σιγα σιγα και με τις ακρες των δαχτυλων μου χαιδειψα τα βελουδινα χειλη του.Τα βλεφαρα του εκλεισαν και τοτε πηρε μια βαθια ανασα αφηνοντας τον αερα να χαιδεψει το προσωπο μου.
<<Σε αγαπω και ειμαι δικια σου>>τα δακρυα εξακολουθουσαν να κυλανε απο τα καυτα μαγουλα μου.Εβαλε τα χερια του αναμεσα στο προσωπο μου και εσκυψε κοντα στα χειλη μου.
Τα χειλη του χαιδεψαν σαν βελουδο τα χειλη μου το αψυχο σωμα μου ζωντανεψε και η φωτια σε ολο μου το κορμι απλωθηκε.Τα χερια του εγκλωβησαν το κορμι μου κανωντας το να να γινει ενα με το δικος του.Τα χειλη μου μισα ανοιξαν νιωθοντας την καυτη ανασα του να χανεται μεσα μου.Η γλωσσα του διεγραψε μια πορεια το περηγραμα το χειλιων μου και επειτα χαθηκε στα βαθη μου.Ενιωσα τα δακρυα και τον δυον μας να κυλανε θελαμε και δυο την υπαρξη του αλλου η αγαπη δεν σβηνεται ευκολα αν το πολεμας την εχεις.'
Οι γλωσσες μας χορευαν η μια με την αλλη σαν τρελες απο επυθιμια απο ποθο να νιωσουμε εστω και μια στιγμη εκεινης την νυχτας που γευτηκαμε το καθε σημειο του κορμιους μας της ψυχης μας.Ειχαμε γινει ενα εκεινη την νυχτα ειμασταν πλασμενη ο ενας για τον αλλον αν ενας κρικος εσπαγε τοτε θα χανοτανε ο αλλος.
Το εσφιξα ακομα πιο πολυ κοντα μου νιωθοντας το σωμα μου να ακουμπαει το δικο του το σφιξημο τον χεριον του με εκαναν να ποναω αλλα ο ευτιχια με ειχε καθηλωσει ξεπερνουσε ακομα και τον πονο εκεινη την ωρα.
<<Μπελλα θελω να γινεις δικια μου>>ειπε ξαφνηκα μεσα απο το φιλι μας.
<<Ειμαι δικια σου>του ψυθηρισα ακουπωντας το μετοπω μου επανω στο δικο του παιρνοντας μια βαθια ανασα.
<<Τοτε γιατι με αφησεις Ιζαμπελλα;>>και μονο στο ακουσμα των λεξεων του εσχηζε την καρδια μου.
<<Δεν....δεν μπορω ουτε εγω η ιδια να απαντησω στον ιδιο μου τον ευατο δεν ηθελα να πληγωσω κανεναν και ομως οταν γυρησα βρηκα εσενα να με πληγωνεις->>
<<Σςςςς>>εβαλε το δειχτη για να σωπασω ισως δεν ηθελε να σκεφτομαι αυτα τωρα ειμασταν εγω και αυτος μαζι τωρα.Τωρα η ζωη μου ειχε ενα νοημα χωρις πονο.
Ρομπερτ
Η ευχη μου επιτελους ειχε πραγματοποιθη ενιωθα τα χειλη μου να αιχμαλωτηζουν καθε σπηθαμι του κορμιου της μου ανηκε και κανενας δεν θα την αγγιζε οσο ζουσα ηταν μοναχα δικη μου δεν θα την αφηνα ξανα να δακρυσει απο πονο το ορκιζομαι.
Ειχα δωσει ενα ορκο και θα τον κρατουσα δεν θα με ενιαζε αν αυτος ο ορκος ειχε συνεπιες ηθελα μοναχα αυτο το κορμι αυτα τα χειλη που αμεσως αναβαν την φλογα που ειχε σβησει κατα την απουσια της.Η αγαπη δεν σβηνεται ευκολα ειχαμε περασει απο πολλα εμποδια και ακομα συνεχηζοτανε.
Κατεβασα με τα δαχτυλα μου την τεραντα του εσωρουχου της ακουγα τον χτυπο της καρδιας της να χτυπαει σαν τρελος την γλυκιας ανασα να χαιδευη τα χειλη κοναντας με να παρω φωτια σε καθε νεκρο σημειο μου.
Χαμηλωσα τα χειλη μου προς το βελουδηνο κορμι της και αρχηζα να χαρηζω φιλιασε καθε σημειο της ταυτοχρονος ακουγα τους ηδονικους αναστεναγμου της.Το μυαλο μου ειχε θολοσει ειχα φυλακηστει στα δεσμα της που με καλουσαν να γευτω καθε σημειο της.Την εσφιξα κοντα μου στην αγκαλια μου ηθελα να νιωσω τον αγγελο που ειχε σπασει την παγωμενη καρδια μου που με ειχε κανει να αλλαξω μεσα σε λιγους μηνες με ειχε αλλαξει με ειχε φυλακησει μαζι της.
Ανοιξα τα ματια μου και συναντησα το αναψοκοκκινισμενο προσωπο της τα κοκκινα χειλη της ηταν μισα ανοιντα παιρνοντας βαθιες ανασες.Απλωσα το χερι μου και χαιδεψα τα χειλη της φηλισα το μετοπω της και χαμηλωσα τα χειλη μου προς το αυτη της.
<<Θες να συνεχησω;>>αυτη η ερωτηση μου θυμησε την πρωτη της φορα που της ειχα παρει την αγνοτητα της εκεινη την ημερα που θα μου ελεγε το ενα ψεμα μετα το αλλο που εσχηζε την καρδια μου ακουγοντας τα λογια της.Εκεινη η ημερα που ειχα παθει το ατυχημα εκεινη την στιγμη πιστευα οτι θα την εχανα οτι ο θανατος μου θα μας χωρηζε ακομα αισθανομουνα το ολογκλυκο σε αγαπω που της ειχα προσφερει σε συνδιασμο με τον φοβο.
<<Ρομπερτ->>εβαλε το χερι στο μαγουλο και με αναγκασε να την κοιταξω στα σοκαλατενια ματια της οπου ο ποθος την ειχαν θολοσει.
<<Ποτε μην διστασεις να κανεις αυτο που θελεις δεν ειμαι πια μονη εχω εσενα θελω να σε νιωσω->>ειπε και εβγαλε το τελευταιο εμποδιο οπου μας εμποδηζε να νιωσουμε ο ενας τον αλλον να γινουμε ενα.
Μεσα μου το τερας εκανε την ενφανηση του προσταζοντας με να κανω αυτο που ηθελα.Η ματια μου περηπλανηθηκε στο γυμνο κορμι της και επειτα επεσα με δυναμη επανω της σπρωχνοντας την να πεσει επανω στα μαξηλαρια.Εβαλα τα χερια μου αναμεσα απο το προσωπο της περιορηζοντας τον χωρο της.Εσυρα το χερι μου σιγα σιγα προς το κορμι της, την ειδα που εκλεινε τα βλεφαρα της και ακουγα τον αναστεναγμο της να βγανει απο μεσα της.
Δεν ηξερα πως αντεχα ακομα ηθελα να την κανω δικια αμεσως απο το φιλι που ειχαμε δωσει στην σχολη αλλα δεν θα διαλουσα την στιγμης που τοσο αναζητουσαν τα δτο κορμια μας.Εσκυψα με τα χειλη μου προς το στηθος της και πηρα την μια θηλη και αρχηζα να την γλειφω απο κατω το κορμι της αρχηζε να σπαρταραει απο ηδονη ηθελε να την κανω δικια μου.
Ενιωσα ξαφνηκα τα δαχτυλα της να σφιγγουν γυρω απο τον αντρισμο μου αφησα μια βαρια ανασα να βγει απο τα χειλη μου και αφησα απο τα χειλη μου την θηλη της.Αρπαξα τους γλουτους της και τους εφερα κοντα στον φυλλο μου.Προτου μπω μεσα της η Μπελλα ανεβηκε απο πανω μου τυληξε τα ποδια της γυρω απο την μεσι μου με αγκαλιασε σφιχτα κολλησε τα χειλη της επανω στα δικα μου και τοτε ενιωσα τη καυτη σαρκα της.Ηταν οπως τοτε καυτη και υργη ετοιμη για εμενα.
Καθε κινηση της με αλλαζε με βουλιαζε μεσα της στα βαθυ της ψυχης της αυτο που γινοτανε τωρα δεν μπορουσε να ειναι αληθεια.Ανοιξα τα ματια μου και την εσφιξα κοντα μου επυταχυνα τον ρυθμο ακομα πιο πολυ για να συνχρωνηζουμε τις κινησεις των σωματων μας.
Τα βογγητα της με εκαναν να τρελαθω απο επυθιμια για εκεινη την γευομουνα ηταν δικη μου την καταχτουσα τωρα ακουγα τους αναστεναγμους της και τα βογγητα της να σπαζουν την σιωπη.Τα κορμια της ειχαν παρει φωτια συναντοντας ξανα και ξανα το ενα με το αλλο ο ιδρωτας αρχηζε να κυλαει απο τα σωματα μας.Η Μπελλα στιρηξε το κεφαλη επανω στον ομο μου αρχηζα να την φηλαω στην βαση του λαιμου της.Το ενιωθα ημουν κοντα ημουν κοντας.
Αρχηζα να δαγκωνω την σαρκα τους λαιμου της νιωθοντα της μεταλληκι γευση του αιματο της.Οι κινησες μας αρχηζαν να πηγαινουν ολο ενα πιο γρηγορα την εσφιξα κοντα μου και αφησα την κραυγη μου να βγει μαζι με την δικη της.Η φλογα της ξεχειλουσε την ωρα που ειμασταν και οι δυο στην κορυφοση αφησα τον εαυτο μου να χαθει μεσα στην εκρηξη μου.
Η Μπελλα αφησε μια τελευταια κραυγη να βγει και τοτε επεσε μεσα στην αγκαλια μου προσπαθοντας να βρει την χαμενη ανασα της.Το σωμα της αδυναμο μεσα στα χερια μου θυμηζε αυτο που ηθελα απο εκεινη πριν απο ενα χρονο.Την πηρα στην αγκαλια μου και την σηκωσα απο το καναπε.Τυληξε τα χερια της γυρω απο τον λαιμου και ακουμπησε το κεφαλη της επανω στο στηθος μου.Την κοιταξα μου εκλεινε τα ματια της και την επαιρνε το σκοταδη μαζι της.
Μπηκα μεσα στο δωματιο και την ακουμπηκα απαλα στο κρεβατη τραβηξα τα σκεπασματα και καλυψα το αδυναμο κορμι της.Την ειδα που τυλιχτηκε σαν μπαλα μεσα στο σεντονι και τοτε ακουσα απο τα χειλη της να μου ψυθηριζει την λεξη.
"Σε αγαπω"
Ενα χαμογελω σχηματιστηκε στα χειλη μου και αφησα ενα φιλη στο καυτο μαγουλο της.
<<Και εγω αγγελε μου>>της ψυθηρισα δεν ημουν απολυτος σιγουρος αν θα με ακουσε δεν ειχε σημασια ηθελα να προφερω αυτη την λεξη που εκαιγε μεσα μου για πολυ καιρο.Εσκυψα το κεφαλη μου και σηκωθηκα βηματησα προς την πολυθρονα και αφησα το σωμα μου να μουδιασει επανω της.
Την κοιτουσα που κοιμοτανε για πρωτη φορα γαληνια μετα απο καιρο.Απο τοτε που ειχε ερθει στο Λονδινο καθε βραδυ η Αλις με αφηνε να την βλεπω να κοιμαται.Τα βλεφαρα μου αρχηζαν να βαραινουν και ενιωθα την κουραση να κυριαρχει πλεον.
Αφησα ολες μου τις αναμνησεις με την Μπελλα να οδηγησουν στο σκοταδη.Το πρωπο μας φιλι,η πρωτη ματια της και το κυριοτερο το πρωτο της χαμογελο που οταν με κοιτουσε εκανε την ευτιχια μεσα μου να γεμησει.
Ημουν ευτηχισμενος τωρα ξεροντας οτι η παλια Μπελλα ηταν στο κρεβατη μου και κοιμοτανε.......
"Εισαι δικη μου"ψυθηρισα αδυναμα και το σκοταδη με τυληξε γυρω του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου