Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

11ο Κεφάλαιο



11ο Κεφαλαιο

'Ληθη'

Ρομπερτ


Αφησα τα χερια μου να πεσουν απο το κορμι της.Εκανα μερηκα βηματα πισω ζαλησμενος απο τον ποθο που με ειχε τυφλωσει αλλα δεν ηταν αυτος ο λογος οταν την ειχα δει με εκεινο το κολλητο φορεμα που τονιζε το κορμι της,το κορμι που μου ανηκε εκεινα τα ματια της να πετουν σπηθες ποθου στο Γουιλ απο το πρωτο βλεμμα που εριξα επανω της ηταν οτι κατι ειχε αλλαξει εξωτερηκα.


Φαινοτανε πιο θηλυκη που καθε αγορι γυρω μου την κοιτουσε αυτο με εξορηζε ποτε δεν ηθελα να σκεφτομαι οτι καποιος την κατακτουσε εκτος απο εμενα ηταν σαν να επαιρνε την καρδια μου και την χαραζε σε καθε σημειο της χωρις να ξερει το πονο που ειχε προκαλεσει.


Ειχε καταφερει να γινει μια αλλη γυναικα που θα με βασανηζε που θα με εκανε ξανα και ξανα να βιωσω το αισθημα που ενιωθα μονο οταν αγαπουσε πραγματικα καποια κοπελα οπως η Εμιλη.Αναγκασα τον ευατο μου να σκεφτει  την Μπρεντα ειναι ενα μερος του εαυτου μου παντα την γευομουνα μου θυμηζε τον τροπο που με εκανε να νιωθω με την Μπελλα οταν την εκανα δικη μου.


Αφησα την ανασα μου να βγει απο τα χειλη μου σηκωσα το κεφαλη μου και ειδα την Μπελλα να κατεβαζει το φορεμα της τα χερια της ετρεμαν οπως και το σωμα της.Δεν ειχα καταλαβει οτι το κρυο ειχε απλωθει γυρω της.Αμεσως εβαλα τα χερια μου στο σακακι μου και το εβγαλα με μια κινηση πλησιασα την Μπελλα και τυληξα το σακακι μου στους ομους της.Το τραβηξε με το χερι και το εφερε ακομα πιο κοντα.


<<Ευχαρηστω>>η φωνη της ακουστηκε πολυ χαμηλη,μουσικη πλεον ειχε αλλαξει ρυθμο και ενας απαλος ηχος εβγαινε μεσα απο την ανοιχτη πορτα.


<<Καλυτερα να πηγαινω ο Γουιλ θα με περημενει>>την ακουσα ξαφνηκα να λεει την ειδα που εβγαλε το σακακι μου και μου το παρεδωσε με ενα αδυναμο χαμογελω να σχηματιζουν τα χειλη της.

Περασε απο διπλα μου χωρις καν να με αφησει να μηλισω τα τακουνια της ακουγοντουσαν στο διαδρομο.



<<Μπελλα περημενε>>χωρις να σκεφτω τιποτα αλλο ετρεξα απο πισω της για να την προλαβω.Την επιασα απο το χερι της και την αναγκασα να γυρισει να με κοιταξει.Τα ματια της πισω απο την μασκα ειχαν δακρυσει και δυο σταγονες απο δακρυα ειχα κυλισει κατω απο την μασκα.Το εντονο βαψημο της αρχηζε να καταστρεφεται.Επιασα το προσωπο της και αφησα ενα φιλι επανω στα χειλη της.


<<Ελα μαζι μου αποψε>>της ψυθηρισα με σταθερη φωνη.Μια δοση ανφιβολιας σχηματησε το προσωπο της.Τα ματια της δεν φανερωναν κανενα αισθημα μοναχα δακρυα που κυλουσαν ανεξελεχτα.



<<Με περημενει ο Γουιλ δεν μπορω να->>


<<Πεστου οτι δεν νιωθεις καλα και ελα να με βρεις στην πλατεια>>την διεκοψα χωρις να δεχομαι καμια δικαιολογια.Ο τονος την φωνης μου βγηκε γεματος θυμο και μονο σητν σκεψη οτι θελει να φυγει μετα απο αυτο που ειχαμε κανει.


<<Ενταξει>>κουνησε καταφατικα το κεφαλη της εβαλε τα χερια της στα δικα μου και τα κατεβασε χωρις καν να με κοιταει στα ματια.Εστριψε την πλατη και κινηθηκε με κοπο προς την εξοδο.Την εβλεπα που σταματησε στην εξοδο πηρε μια ανασα με  κοιταξε με την ακρη του ματιου της  προς το μερος μου και επειτα εφυγε.


Κινηθηκα αμεσως στο παραθυρο απεναντη μου ειδα την Μπελλα να περπαταει μεσα απο το κοσμο που χορευε ειδα τον Γουιλ που την επιασε γυρω απο την μεσι και την τραβηξε κοντα του.Ο θυμος με θολοσε βλεποντα την ανταποκρινεται στο καλεσμα του.Περασα τα δαχτυλα μου αναμεσα απο τα μαλλια μου οταν ακουσα το κινητο μου να δονηζει μεσα σητν τσεπη του παντελονιο μου.

Εβαλα το χερι μεσα στην τσεπη μου και το τραβηξα.Ειδα το ονομα της κλισης.

<<Σε ευχαρηστω πολυ>>ακουσα την Αλις απο την αλλη γραμμη.


<<Για ποιο απο ολα Αλις οτι καταφερες να κανεις την Μπελλα μια αλλη η οτι με εκανε να ζηλεψω μεχρι θανατου;>>προσπαθουσα με κοπο να συνγκρατησω την οργη μου.

Το σιγανο γελιο της ακουστηκε μεσα στην γραμμη.

<<Παντως το κατεφερε οτι λεει το κανει Ρομπερτ την ξερεις καλα>>μου ειπε αφηνοντας ενα υπονουμενο στην φωνη της.


Το βλεμμα μου ηταν στυλεμενο στην Μπελλα που ειχε απομακρυνθει απο το κοσμο μαζι με τον Γουιλ ηταν στην αλλη ακρη του κηπου.Αφησα την ανασα μου να βγει και κρατησα σφιχτα το κινητο μεσα στην παλαμη μου.Με κοπο συνγκρατιομουνα να μην την αρπαξω μακρια του.

<<Εχεις δικιο σε αυτο οτι λεει το κανει...Αλις δεν ξερω τι αλλο να κανω με την αδερφη σου>>Γυρησα την πλατη μου και αρχηζα να βηματιζω μεσα στον αδειο διαδρομο.


<<Νομηζω ξερεις τι να κανεις Ρομπερτ να μην την πληγωνεις αλλο απορω πως αντεχει ακομα εχεις παει μαζι μου αλλα με συνχωρεσε και τωρα εισαι με την Μπρεντα>>ακουσα την ενταση της φωνη της.


<<Το ξερω>>περασα νευρηκα τα δαχτυλα αναμεσα απο τα μαλλι μου.Εκλεισα τα ματια μου φερτοντας στο μυαλο μου την Μπρεντα και την Μπελλα πως τα ειχα καταφερει να τα διαλυσω ολα.Η Μπελλα ειναι η μοναδικη που καταφερε να με βγαλει απο τον πατο εκανε ξανα την καρδια μου να χτυπαει μετα απο το θανατο της Εμιλυς αλλα παντοτε ειμασταν και οι δυο εγωηστες δεν παραδεχομασταν τα λαθη μας.

Ακουσα την ανασα της Αλις απο την αλλη γραμμη.

<<Μονο αυτο ξερεις να λες,το σωστο ειναι να διαλεξεις η Μπελλα δεν θα αντεξει αλλο και μια μερα θα ξεσπασει και σε εσενα αλλο κυριως στην Μπρεντα δεν την ξερεις καλα οταν θυμωνει γινεται τερας>>σταματησα να βηματιζω.Σταθηκα για μια στιγμη φερνοντας μεσα στο μυαλο μου τα λογια της Αλις.


<<Δηλαδη μπορει να φυγει για παντα;>>την ρωτησα νιωθοντας μεσα μου το κενο που ηταν χαραγμενο ενα χρονο απο την απωλεια της η Μπρεντα παρολου που την αγαπουσα δεν ενιωθα ποτε να κλεινη με την παρουσια της το κενο μεσα μου το στιγμα της Μπελλα ηταν βαθια μεσα μου.Για να ξεχναω οτι την εχασα ειχα αρχησει να διαλυω τον εαυτο μου αρχηζα και εκανα παρεα με διαφορα ακαταλληλα ατομα.Επινα μεχρι να μεθυσω βαθια πηγαινα με διαφορες κοπολες και δοκιμαζα διαφορες παρανομες ουσιες.


<<Ναι,αυτη την φορα την βλεπω αποφασησμενη δεν αλλαζει οταν ο αθρωπος εχει βιωσει τον πονο βγαινει πιο δυνατος απο καθε αλλη φορα και η Μπελλα ,Ρομπερτ σε αγαπαει αλλα δεν θα παλεψει αλλο πρεπει να κανει κατι>>καθε λεξη απο τα λογια της γυρηζαν μεσα στο μυαλο μου ηταν πραγματι τοσο δυνατη για να φυγει μακρια θα αντεξει;

<<Την αγαπω και εγω Αλις αλλα->>σταματησα στην μεσι την προτασης.Η Μπρεντα τι θα απογινει γαμωτο χωρης εμενα,

<<Αλλα τι;>>επεμενε.

<<Η Μπρεντα δεν θα αντεξει, Αλις>>

<<Και θα αντεξει η Μπελλα πηστευης .Εχεις βιωσει στιγμες μαζι της και εσυ τις πετας στα σκουπηδια αυτο εκανες παντα ακομα και με την Εμιλυ>>φωναξε εξοργησμενα και η γραμμη κοπηκε στην μεσι.Απομακρυνα το κινητο απο το αυτη μου και το κοιταξα για μια στιγμη.Πατησα το πληκτρο τερματησμου και το εβαλα μεσα στην τσεπη του παντελονιο μου.

Δεν το πηστευα οτι ειχε αναφερει την Εμιλυ ποτε μου δεν ξεχασα ουτε μια στιγμη μαζι της ποτε δεν ξεχασα οτι ειχα βιωσει την απωλεια του θανατου της και εκανε την καρδια μου να παγωσει.Η Αλις παντα νομηζε οτι ειχα ξεχασει την Μπελλα την Εμιλυ αλλα αυτες οι δυο κοπελες ειχε σταγματησει την καρδια μου.Ποτε δεν θα αφηνα στην ακρη τις αναμνησεις μου με την Μπελλα ποτε.

Αφησα τον αερα να βγει απο τα σφιγμενα χειλη μου ο και ανοιξα την πορτα απο την εξοδο.Το βλεμμα μου κυλυσει προς την πλατεια μπροστα μου ψαχνοντας την Μπελλα.Την ειδα που καθοτανε κοντα σε ενα παγκακη απο την σχολη.


Τα σοκολατι της ματια ηταν μισο δακρυσμενα ειχε βγαλει την μασκα που φορουσε και την κρατουσε στα χερια της.Η εκφραση της μια ανεκφραστη μασκα χωρις κανενα σημαση αισθματος ηταν τοσο κενη που δεν αντεχα να την κοικατω βλεποντας τον πονο που της ειχα προκαλεσει.Το καλητερο και για τους δυο μας ειναι να ξεχασουμε τα λαθη μας και να αρχησουμε μαζι μια κανουργια αρχη.


Ενα ερωματηκο ειχε μεινη στην σκεψη αυτη.Η Μπελλα θα ηθελενα ξανα αρχησει απο το μηδεν ξανα.


Σταματησα το αυτοκινητο εξω απο το σπιτι μου.Η Μπελλα σε ολη την διαρκεια της διαδρομης δεν ειχε μηλισει με τρομαζε ολη εκεινη η σιωπηλη σταση της απεναντη μου.Δεν ηξερα πως να αντηδρασω δεν μου εδειχνε ενα σημαδη να κανω μια κινηση ηταν τοσο βυθησμενη στις δικες της σκεψεις της.Τι να σκεφτοτανε αραγε;Το σωστο και το λαθος σε ολη αυτη την ιστορια αναμεσα μας;


<<Μπελλα->>προσπαθησα να της πω κατι αλλα δεν εβγαινε λεξη απο το στομα μου.


<<Μην πεις τιποτα,Ρομπερτ θελω απλως να τελειωσει ολο αυτη η κατασταση>>πηρε μια βαθια ανασα και γυρησε να με κοιταξει στο βλεμμα της διεκρινα μια δοση δυναμησμου η καινουργια Μπελλα ειχε επηστρεψει.


<<Να τελειωσει τι Μπελλα;>>προσπαθουσα να κρατησω την οργη μου.Ξαφνηκα μεσα στην ησυχια ακουσα ενα γελιο να ακουγεται γυρησα την ματια μου και ειδα την Μπελλα να εχει το χερι της μπροστα στα χειλη της καλυβοντας το γελακι της.


<<Ξερεις τι μισω περισσοτερο Ρομπερτ οτι πηγες με την αδερφη μου αλλα και με την κολλητη μου την πρωην χαζη κολλητη μου>>ειπε μεσα απο το γελιο της.Η ματια της ηταν τοσο διαφορετικη σαν να ηθελε να την εκδικηθει.Λαχταρουσε να με βλεπει διαλυμενο;Εσφιξα τα χερια μου επανω στο τιμονη.


<<Δεν ξερεις τι λες>>εσφιξα το σαγονι μου.


<<Εγω δεν ξερω τι λεω η εσυ που νομηζεις οτι παντα θελεις να εχεις αυτο που θελεις Ρομπερτ εγω μπορω να σου διαλυσω ολη την αγαπη που μου εχεις εδωσες αφορμη αποψε βλεποντας με τον Γουιλ με ενα αγγιγμα του επανω μου σε εκανε τερας>>ακουγα την φωνη της μεσα στο αυτι μου η ανασα της χαιδευε τον λαιμο μου.Ειχε πλησιασει κοντα μου και τα χερια της αγγιζαν το ποδι μου.


<<Μπορω να σε κανω οτι θελω Ρομπερτ,η Μπρεντα δεν σε εκανε να νιωσεις οπως σε εκανα εγω θελεις να πηστευης πως την αγαπας να δειξης στον εαυτο σου οτι μπορει->>


<<Σταματα Μπελλα>>την προειδοπησα ο θυμος ερρεε μεσα στις φλεβες μου.


<<Μπορεις να αγαπησεις αλλη εκτος απο εμενα αλλα δεν το πετυχαινεις θα ειμαι παντα εγω αυτη που θα σε κραταει->>συνεχηζε χωρις δισταγμο.


<<Μπελλα σταματα αλλιως->>το βουλωσα κρατωντας τα χερια μου στο τιμονη.


<<Αλλιως τι Ρομπερτ;>>ο ειρωνηκος τονος της με εφερε στα ακρα μου.Προτου να αντιδρασω ανεβηκε απο πανω μου και με επιασε απο το γιακα του πουκαμισου μου.Εφερε το προσωπο της σε αποσταση αναπνοης με το δικο μου.Τα δαχτυλα της ξεκουμπωναν τα κουμπια απο το πουκαμισο μου.Εμεινα στυλωμενος να την κοιταω της αρεσε που με εξοργηζε;Παντα η Μπελλα επερνε αυτο που ηθελε χωρις εμποδια και τωρα για να διωξει ολο τον θυμο της ολο τον πονο της ξεσπουσε με αυτον τον τροπο.

<<Μπελλα>>αναφωνησα το ονομα της οταν την ενιωσα να βγαζει την ζωνη μου απο το παντελονη μου.Ανεβασα το φορεμα της πιανοντας την ακρη του εσωρουχο της.Χωρις να σκεφτω να το βγαλω το εσκισα με ολη μου την δυναμη και το πεταξα στο πατωμα.Πηγα να μπω μεσα της αλλα εσφηξε τα ποδια της χωρις να εχω την δυνατοτητα να ειμαι σε επαφη μαζι της.


<<Πρωτα θα σε κανω να παρεις φωτια και μετα θα ξεσπασεις>>εβαλα την παλαμη μου στο μαγουλο της και την τραβηξα κοντα μου τα σοκολατι της ματια ειχαν σκοτεινιασει απο το ποθο.Το χερι της κυλησε στο στερνο κανοντας κυκλους στο στομαχι μου.Ενιωσα τον αντρισμο μου να αναβει στα χαδια της Μπελλας.Τα χειλη της πλησιασαν το αυτι μου πηρε στο στομα της τον λοβο μου και αρχηζε να τον πηπηλαει.Εσφιξα τα χερια μου στην μεσι της προσπαθωντας να ακουμπησω την φωτια της.


Τα χειλη της επαιζαν με τον λοβο.Η ανασα μου εβγαινε με κοπο απο μεσα μου.Την ηθελα σαν τρελος.Μου εβγαλε το σακακη και υψωσε το κεφαλη της κοιτωντας με.Ενα χαμογελω ειχε σχηματηστει στα χειλη της.Εκεινο το χαμογελο που ειχα δει στον χορο βλεποντας την με τον Γουιλ.Η σκεψη εφερε ξανα το τερας στην επηφανεια.


Της ανοιξα τα ποδια με την βια και χωρις να νιαστω τι θα ελεγε μπηκα μεσα της με δυναμη.Η Μπελλα βογγηξε στην επαφη μας και αρχηζε να ανταποκρινεται.Τραβηξα το φορεμα της προς τα πανω και προσπαθωντας να νιωσω περισσοτερο την βελουδινη επηδερμιδα της.


Αρχηζα να κινουμαι μεσα της με δυναμη σφιγκοντας την μεσι της χωρις να την αφησω να βγει απο μεσα μου ειχα παει ολοκληρος φωτια και ενιωθα την καρδια μου να χτυπαει επανω στι δικη της.Οι ανεστεναγμοι της εβγαιναν μεσα απο τα ανοιχτα χειλη της τα μαγουλα της ειχα κοκκινησει και με εκανε να ερεθιστο περισσοτερο.


Ενιωθα σιγα σιγα την τρυκιμια μου να πλησιασει την κρατησα κοντα μου τα χερια της βυθηστηκα μεσα στα μαλλια μου τραβωντας τα με δυναμη.Ενιωσα την φωτια της να σκορπιζεται και τοτε εβγαλα την ανασα μου και ενιωσα την γαληνη μεσα μου.Η Μπελλα επεσε επανω μου προσπαθωντας να βρει την ανασα της.  


Τυληξε τα χερια της γυρω απο λαιμο μου τραβωντας με κοντα της τα χειλη της χαμηλωσαν προς τα δικα μου δινοντας τα ενα απαλο  φιλι τα χειλη μου ανταποκριθηκαν μαζι με τα δικα της αλλα με μια κινηση με εσπρωξε προς τα πισω.Εβγαλα την ακρη της γλωσσας της και εγλειψε το κατω χειλος της.Ακουμπησα την παλαμη μου στο καυτο μαγουλο της και πλησιασα το προσωπο μου σε αποσταση αναπνοης απο το δικο της.

<<Σε αγαπω>της ψυθηρισα νιωθοντας την λαχταρα μεσα μου να τραβαει προς την καρδια της τα χειλη της ανασηκωθηκαν και σχηματησαν ενα χαμογελο.Εκλεισε τα βλεφαρα της για μια στιγμη και τα ξανα ανοιξε.

<<Και εγω σε αγαπω>>μου ψυθηρισε χαμηλωφωνα.Ακουμπησε το κεφαλη της επανω στο στερνο μου και κουλουριαστηκε μεσα στην αγκαλια μου η ζεστασια του σωματος της ζωντανευε την ψυχρη καρδια μου που ειχε παγωσει η παρουσια της Μπελλα στην ζωη μου ειναι το παν ολη μου η ζωη  που θα εκανα τα παντα για να την κρατησω κοντα μου. 

<<Τι θα γινει αν η Μπρεντα μαθει για εμας;>>εσφιξα τα χερια μου γυρω απο την μεσι της και την εφερα πιο κοντα μου.Ακουμπησα το σαγονι μου στα μαλλια της και κοιταξα στο κενο. 

<<Θα της μιλησω σημερα κιολας δεν θα συνεχηστει ολη αυτη η κατασταση να παιζω δυο ρολους>>την ειπα χωρις καν μετανιωσω για την αποφαση που ειχα παρει ειχα υποσχθεση καποτε οτι δεν θα την πληγωνα ποτε και αυτη την υποσχεση δεν θα κρατησα.Θα εκανα μια νεα αρχη μαζι της χωρις αλλο πονο χωρις κανενα εμποδιο στην αγαπη μας. 

<<Πηρες την αποφαση σου>>εφυγε απο την αγκαλια μου και εκατσε διπλα μου ακουμπησε το χερι της επανω στο γονατο της και στιρηξε το κεφαλη της στην παλαμη του χεριου της.

<<Δεν νομηζω να θελει και απαντηση αγγελε μου>>σηκωθηκα απο τον καναπε και σταθηκα μπροστα της. 

<<Ποτε σκεφτηκες και ποτε αποφασησες;>>γουρλωσε τα ματια της κοιτωντας με γεματη περιεργια.Η καρδια μου χτηπησε δυνατα βλεποντας αυτη την εκφραση στο προσωπο της ηταν τοσο αθωα και γλυκια που οταν ειμασταν στο κρεβατη  χθες το βραδυ εβγαζε μια αλλη πλευρα της που παντα με ερεθηζε. 

Εβαλα τα χερια μου στους ομους της και την εριξα πισω στον καναπε προτου αντηδραση για να φυγει ανεβηκα απο πανω της εμποδηζοντας την διαφυγη της το σωμα της κολλησε επανω στο δικο μου.Ενιωσα την καυτη ανασα της στα χειλη μου της εδωσα ενα απαλο φιλι ισα ισα για την ηρεμησω απο τον πανικο που εβλεπα στα ματια της τωρα.

<<Δεν καταλαβαινω Ρομπερτ εσυ δεν μου ελεγες οτι την αγαπας;>>με ρωτησε κοιτωντας με βαθια στα ματια.

<<Το ελεγα Μπελλα γιατι ειναι η αληθεια αλλα σου ειπα οτι εσενα αγαπω περισσοτερο>>το προσωπο της συσπαστηκε απο αμφιβολιας της που ειχε παντα στην αγαπη μου για αυτην.

<<Δεν καταλαβαινω τι εννοεις εσυ παντα τι->>πλησιασα τα χειλη μου στα δικα της και της εδωσα αλλο ενα πεταχτο φιλι για να ηρεμησει,το σωμα της απο κατω απο το δικο μου ετρεμε.

<<Μπελλα σε αγαπω και δεν αλλαζουν τα αισθηματα μου για εσενα εχει μου εμπιστοσυνη για μια φορα στην ζωη σου δειξε μου οτι με με εμπιστευσαι>>το εβλεπα στα ματια της οτι παλευε με τον ιδιο της τον ευατο για να μου δειξε ενα δειγμα εμπιστοσυνης.Τα αισθηματα της αλλαζαν το ενα μετα το αλλο πονος και αμφιβολια.

<<Ρομπερτ εγω->>προσπαθησε να βρει τις σωστες λεξεις για να μου πει αυτο που ηδη εβλεπα στο προσωπο της που ηξερα να διαβαζω απ'εξω.Μου εδειχνε αυτο που ηθελα περισσοτερο απο εκεινη εμπιστοσυνη.

<<Σε ευχαρηστω που μου δινεις την ευκαιρια αυτη αγγελε μου>>την φιλησα στο πετοπω και πηρα μια βαθια ανασα ρουφωντας το ακαταμαχητο αρωμα της.Ξαφνηκα ακουσα τον ηχο την πορτας να την χτυπαει καποιος.Εφυγα απο πανω απο την Μπελλα που με κοιτουσε παραξενεμενη.

<<Περημενες κανεναν;>>με ρωτησε.Κουνησα σαστημενος το κφαλη μου κατεθευνομενος προς την πορτα η Μπελλα σηκωθηκε απο το καναπε και εκανε μερηκα βηματα προς την κουκετα την πορτα του σαλονιου.Εβαλα το χερι μου στο πολομο και ανοιξα δυσαχτηκα την πορτα.Τα ξανθα μαλλια της Μπρεντας φανηκαν στο μικρο ανοιγμα απο την πορτα.

<<Μωρο μου>>αναγωνησε χαρουμενη και επεσε επανω στην πορτα ανοιγοντας της προτου προλαβω να την κλεισω.Η Μπρεντα εισεβαλε μεσα στο σπιτι και το χαμογελω της εσβησε βλεποντας την Μπελλα να στεκεται παγωμενη απο την παρουσια της.

<<Τι κανεις εσυ εδω;>>η Μπελλα στην αρχη δεν μιλησε παραμονο  εσφιξε τα χερια της σε μπουνιες.

<<Ωστε δεν μπορουσες να βρεθουμε γιατι ησουνα κουρασμενος>>γυρησε προς το μερος μου ουρλιαζοντας.Βηματησα προς την Μπελλα και σταθηκα διπλα της.

<<Μπρεντα νομηζω ξερεις οτι δεν λυπαμαι  αυτο που βλεπεις>>εσφιξα το σαγονι μου κοιταζοντας την με ψυχροτητα στα ματια.Τα ματια της ειχαν βουρκωσει απο το θεαμα που εβλεπε.

<<Το κανει επιτηδες Ρομπερτ ξεχνας την τραβηξες εξαιτιας δεν σε->>

<<Ποτε μην ξανα βαλεις στο στομα σου εμενα Μπρεντα αν τον αγαπω η οχι δεν θα σε αφησω να κρινεις τα αισθηματα μου για τον Ρομπερτ>>ακουσα ξαφνηκα την Μπελλα διπλα μου να μηλαει με μισος στα λογια της.Στυλωσα το βλεμμα μου επανω στο προσωπο της μου ειχε αλλαξει και φανερωνε ολο της το μισος για την Μπρεντα.

<<Αν τον αγαπουσες δεν θα εφευγες>>φωναξε η Μπρεντα εκανε μερηκα βηματα προς την Μπελλα θα την σταματουσα αν την αγγιζε εστω και για λιγο.

<<Κοιτα ποια μηλαει η υποτιθεμενη μου φιλη που βρηκε την ευκαιρια να με πληγωσει με τον χειροτερο τροπο να παει με ανθρωπο που αγαπουσα εισαι πολυ γελασμενη οτι αυτη την φορα θα με δεις να λιγηζω μπροστα σου Μπρεντα>>η Μπελλα κινηθηκε προς την Μπρεντα με απειλητικα βηματα.Η καρδια μου σφιχτηκε βλεποντας την οτι πηγαινε σε αποσταστη αναπνοης απο την Μπρεντα την ειχα ικανη να την χτυπησει η Μπρεντα.

<<Πηστευης οτι θα σε αφησω να με κανεις να νιωσω ενοχες;>>ενα ειρωνικο χαμογελω σχηματηστηκε στα χειλη της Μπρεντας.Στεκομουνα σαν βλακας βλεποντας την να χτυπαει στην Μπελλα τις πληγες που ηταν ανοιχτες.

<<Δεν ειχα ποτε μου σκοπο να σε κανω να νιωσεις ενοχες Μπρεντα ουτε τωρα σε μισω παρα μονο σε λυπαμαι που φερθηκες με τον χειροτερο τροπο>>η φωνη της Μπελλα βγηκε ραγισμενη την ειδα που το σωμα της ετρεμε.

Πλησιασα την Μπρεντα και την τραβηξα μακρια απο την Μπελλα.Ανοιξα την πορτα και την εβγαλα εξω απο το σπιτι.<<Εμεις οι δυο δεν τελειωσαμε ακομα>>της ειπα απειλιτηκα και χωρις να την αφησω αλλο περιοθωριο μπηκα μεσα και εκλεισα την πορτα με δυναμη πισω μου.

Καρφωσα το βλεμμα μου στην Μπελλα που απο τα ματια της ετρεχαν δυο σταγονες δακρυα την πλησιασα και την ειδα που προσπαθουσε να βαλει σε ταξη τα αισθηματα της.

<<Μωρο μου δεν ειχε ιδεα οτι->>τυληξε τα χερια της γυρω απο το λαιμο μου και ακουμπησε το μετοπω της επανω στο δικο μου.

<<Ειμαι ενταξει Ρομπερτ ηθελα να πω αυτα που κρατουσα καιρο για αυτην>>εβαλα τα δαχτυλα μου κατω απο τα ματια της και εδιωξα τα δακρυα μακρια απο τον αγγελο μου.

<<Δεν θα την αφησω να μας χωρησει>>της ψιθυρησα.Η καρδια μου χτυπουσε επανω στην δικια της ξεφρενα η αγαπη μου για την Μπελλα δεν θα την εκρινε κανεις,κανεις δεν ειχε τον δικαιωμα να κρινη να πει για την αγαπη μου που θα παλευα για εκεινη η αγαπη μου για την Μπελλα παντοτε θα ειναι χαραγμενη στην ψυχη και κυριως στην καρδια μου που αυτη εκανε ξανα να χτυπησεις μετα το θανατο της Εμιλυς.

Θα ξεχνουσα τις ασχημες αναμνησεις που πληγωνα την Μπελλα και θα της εδειχνα οτι η 

αγαπη ειναι για παντα.



Τυληξε τα χερια της γυρω απο λαιμο μου τραβωντας με κοντα της τα χειλη της χαμηλωσαν προς τα δικα μου δινοντας τα ενα απαλο  φιλι τα χειλη μου ανταποκριθηκαν μαζι με τα δικα της αλλα με μια κινηση με εσπρωξε προς τα πισω.Εβγαλα την ακρη της γλωσσας της και εγλειψε το κατω χειλος της.Ακουμπησα την παλαμη μου στο καυτο μαγουλο της και πλησιασα το προσωπο μου σε αποσταση αναπνοης απο το δικο της.




<<Σε αγαπω>της ψυθηρισα νιωθοντας την λαχταρα μεσα μου να τραβαει προς την καρδια της τα χειλη της ανασηκωθηκαν και σχηματησαν ενα χαμογελο.Εκλεισε τα βλεφαρα της για μια στιγμη και τα ξανα ανοιξε.




<<Και εγω σε αγαπω>>μου ψυθηρισε χαμηλωφωνα.Ακουμπησε το κεφαλη της επανω στο στερνο μου και κουλουριαστηκε μεσα στην αγκαλια μου η ζεστασια του σωματος της ζωντανευε την ψυχρη καρδια μου που ειχε παγωσει η παρουσια της Μπελλα στην ζωη μου ειναι το παν ολη μου η ζωη  που θα εκανα τα παντα για να την κρατησω κοντα μου.




<<Τι θα γινει αν η Μπρεντα μαθει για εμας;>>εσφιξα τα χερια μου γυρω απο την μεσι της και την εφερα πιο κοντα μου.Ακουμπησα το σαγονι μου στα μαλλια της και κοιταξα στο κενο.




<<Θα της μιλησω σημερα κιολας δεν θα συνεχηστει ολη αυτη η κατασταση να παιζω δυο ρολους>>την ειπα χωρις καν μετανιωσω για την αποφαση που ειχα παρει ειχα υποσχθεση καποτε οτι δεν θα την πληγωνα ποτε και αυτη την υποσχεση δεν θα κρατησα.Θα εκανα μια νεα αρχη μαζι της χωρις αλλο πονο χωρις κανενα εμποδιο στην αγαπη μας.




<<Πηρες την αποφαση σου>>εφυγε απο την αγκαλια μου και εκατσε διπλα μου ακουμπησε το χερι της επανω στο γονατο της και στιρηξε το κεφαλη της στην παλαμη του χεριου της.




<<Δεν νομηζω να θελει και απαντηση αγγελε μου>>σηκωθηκα απο τον καναπε και σταθηκα μπροστα της.




<<Ποτε σκεφτηκες και ποτε αποφασησες;>>γουρλωσε τα ματια της κοιτωντας με γεματη περιεργια.Η καρδια μου χτηπησε δυνατα βλεποντας αυτη την εκφραση στο προσωπο της ηταν τοσο αθωα και γλυκια που οταν ειμασταν στο κρεβατη  χθες το βραδυ εβγαζε μια αλλη πλευρα της που παντα με ερεθηζε.



Εβαλα τα χερια μου στους ομους της και την εριξα πισω στον καναπε προτου αντηδραση για να φυγει ανεβηκα απο πανω της εμποδηζοντας την διαφυγη της το σωμα της κολλησε επανω στο δικο μου.Ενιωσα την καυτη ανασα της στα χειλη μου της εδωσα ενα απαλο φιλι ισα ισα για την ηρεμησω απο τον πανικο που εβλεπα στα ματια της τωρα.




<<Δεν καταλαβαινω Ρομπερτ εσυ δεν μου ελεγες οτι την αγαπας;>>με ρωτησε κοιτωντας με βαθια στα ματια.




<<Το ελεγα Μπελλα γιατι ειναι η αληθεια αλλα σου ειπα οτι εσενα αγαπω περισσοτερο>>το προσωπο της συσπαστηκε απο αμφιβολιας της που ειχε παντα στην αγαπη μου για αυτην.




<<Δεν καταλαβαινω τι εννοεις εσυ παντα τι->>πλησιασα τα χειλη μου στα δικα της και της εδωσα αλλο ενα πεταχτο φιλι για να ηρεμησει,το σωμα της απο κατω απο το δικο μου ετρεμε.




<<Μπελλα σε αγαπω και δεν αλλαζουν τα αισθηματα μου για εσενα εχει μου εμπιστοσυνη για μια φορα στην ζωη σου δειξε μου οτι με με εμπιστευσαι>>το εβλεπα στα ματια της οτι παλευε με τον ιδιο της τον ευατο για να μου δειξε ενα δειγμα εμπιστοσυνης.Τα αισθηματα της αλλαζαν το ενα μετα το αλλο πονος και αμφιβολια.




<<Ρομπερτ εγω->>προσπαθησε να βρει τις σωστες λεξεις για να μου πει αυτο που ηδη εβλεπα στο προσωπο της που ηξερα να διαβαζω απ'εξω.Μου εδειχνε αυτο που ηθελα περισσοτερο απο εκεινη εμπιστοσυνη.




<<Σε ευχαρηστω που μου δινεις την ευκαιρια αυτη αγγελε μου>>την φιλησα στο πετοπω και πηρα μια βαθια ανασα ρουφωντας το ακαταμαχητο αρωμα της.Ξαφνηκα ακουσα τον ηχο την πορτας να την χτυπαει καποιος.Εφυγα απο πανω απο την Μπελλα που με κοιτουσε παραξενεμενη.




<<Περημενες κανεναν;>>με ρωτησε.Κουνησα σαστημενος το κφαλη μου κατεθευνομενος προς την πορτα η Μπελλα σηκωθηκε απο το καναπε και εκανε μερηκα βηματα προς την κουκετα την πορτα του σαλονιου.Εβαλα το χερι μου στο πολομο και ανοιξα δυσαχτηκα την πορτα.Τα ξανθα μαλλια της Μπρεντας φανηκαν στο μικρο ανοιγμα απο την πορτα.




<<Μωρο μου>>αναγωνησε χαρουμενη και επεσε επανω στην πορτα ανοιγοντας της προτου προλαβω να την κλεισω.Η Μπρεντα εισεβαλε μεσα στο σπιτι και το χαμογελω της εσβησε βλεποντας την Μπελλα να στεκεται παγωμενη απο την παρουσια της.




<<Τι κανεις εσυ εδω;>>η Μπελλα στην αρχη δεν μιλησε παραμονο  εσφιξε τα χερια της σε μπουνιες.




<<Ωστε δεν μπορουσες να βρεθουμε γιατι ησουνα κουρασμενος>>γυρησε προς το μερος μου ουρλιαζοντας.Βηματησα προς την Μπελλα και σταθηκα διπλα της.




<<Μπρεντα νομηζω ξερεις οτι δεν λυπαμαι  αυτο που βλεπεις>>εσφιξα το σαγονι μου κοιταζοντας την με ψυχροτητα στα ματια.Τα ματια της ειχαν βουρκωσει απο το θεαμα που εβλεπε.




<<Το κανει επιτηδες Ρομπερτ ξεχνας την τραβηξες εξαιτιας δεν σε->>




<<Ποτε μην ξανα βαλεις στο στομα σου εμενα Μπρεντα αν τον αγαπω η οχι δεν θα σε αφησω να κρινεις τα αισθηματα μου για τον Ρομπερτ>>ακουσα ξαφνηκα την Μπελλα διπλα μου να μηλαει με μισος στα λογια της.Στυλωσα το βλεμμα μου επανω στο προσωπο της μου ειχε αλλαξει και φανερωνε ολο της το μισος για την Μπρεντα.




<<Αν τον αγαπουσες δεν θα εφευγες>>φωναξε η Μπρεντα εκανε μερηκα βηματα προς την Μπελλα θα την σταματουσα αν την αγγιζε εστω και για λιγο.




<<Κοιτα ποια μηλαει η υποτιθεμενη μου φιλη που βρηκε την ευκαιρια να με πληγωσει με τον χειροτερο τροπο να παει με ανθρωπο που αγαπουσα εισαι πολυ γελασμενη οτι αυτη την φορα θα με δεις να λιγηζω μπροστα σου Μπρεντα>>η Μπελλα κινηθηκε προς την Μπρεντα με απειλητικα βηματα.Η καρδια μου σφιχτηκε βλεποντας την οτι πηγαινε σε αποσταστη αναπνοης απο την Μπρεντα την ειχα ικανη να την χτυπησει η Μπρεντα.




<<Πηστευης οτι θα σε αφησω να με κανεις να νιωσω ενοχες;>>ενα ειρωνικο χαμογελω σχηματηστηκε στα χειλη της Μπρεντας.Στεκομουνα σαν βλακας βλεποντας την να χτυπαει στην Μπελλα τις πληγες που ηταν ανοιχτες.




<<Δεν ειχα ποτε μου σκοπο να σε κανω να νιωσεις ενοχες Μπρεντα ουτε τωρα σε μισω παρα μονο σε λυπαμαι που φερθηκες με τον χειροτερο τροπο>>η φωνη της Μπελλα βγηκε ραγισμενη την ειδα που το σωμα της ετρεμε.



Πλησιασα την Μπρεντα και την τραβηξα μακρια απο την Μπελλα.Ανοιξα την πορτα και την εβγαλα εξω απο το σπιτι.


<<Εμεις οι δυο δεν τελειωσαμε ακομα>>της ειπα απειλιτηκα και χωρις να την αφησω αλλο περιοθωριο μπηκα μεσα και εκλεισα την πορτα με δυναμη πισω μου.

Καρφωσα το βλεμμα μου στην Μπελλα που απο τα ματια της ετρεχαν δυο σταγονες δακρυα την πλησιασα και την ειδα που προσπαθουσε να βαλει σε ταξη τα αισθηματα της.




<<Μωρο μου δεν ειχε ιδεα οτι->>τυληξε τα χερια της γυρω απο το λαιμο μου και ακουμπησε το μετοπω της επανω στο δικο μου.




<<Ειμαι ενταξει Ρομπερτ ηθελα να πω αυτα που κρατουσα καιρο για αυτην>>εβαλα τα δαχτυλα μου κατω απο τα ματια της και εδιωξα τα δακρυα μακρια απο τον αγγελο μου.




<<Δεν θα την αφησω να μας χωρησει>>της ψιθυρησα.Η καρδια μου χτυπουσε επανω στην δικια της ξεφρενα η αγαπη μου για την Μπελλα δεν θα την εκρινε κανεις,κανεις δεν ειχε τον δικαιωμα να κρινη να πει για την αγαπη μου που θα παλευα για εκεινη η αγαπη μου για την Μπελλα παντοτε θα ειναι χαραγμενη στην ψυχη και κυριως στην καρδια μου που αυτη εκανε ξανα να χτυπησεις μετα το θανατο της Εμιλυς.



Θα ξεχνουσα τις ασχημες αναμνησεις που πληγωνα την Μπελλα και θα της εδειχνα οτι η αγαπη ειναι για παντα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου