3ο Κεφάλαιο
"Μοιραία Έλξη"
Έλενα
"Λούσι"φώναξα στην πόρτα την βοηθό μου απο το διάδρομο.Την είδα που ανέβηκε την σκάλα τρέχοντας.Γύρισα προς το κρεβάτι μου και πήρα το κινήτο μου στα χέρια μου.
"Ναί δεσποινής Έλενα"έφτασε στην πόρτα μου αναψοκοκκινησμένη.
"Είναι εδώ το αυτοκίνητο του πατέρα μου;"την ρώτησα προχωρόντας στην ντουλάπα μου.
"Μάλιστα έδω είναι θέλετε να πω το σοφέρ να σας-"
"Πές του ότι θέλω να με πάει στην εταιρεία του Κάλλεν"κράτησα το φόρεμα στα χέρια μου γυρίζοντας είδα την Λούσι που με κοιτούσε.
"Δεν μου αρεσέ εκείνο το βλέμμα"κατάλαβε τον λόγο που ήθελα να κάνω μια επίσκεψη στον Έντουαρντ.
"Είσαι πάντα μέσα σε όλα"την χαμογέλασα και αρχήζα να βγάζω τα ρούχα μου φέρνοντας την είκονα της έκφρασης του που θα με έβλεπε μπροστά του.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Κράτησα σφιχτά το μικρό μαύρο τσαντάκι στα χέρια μου.Έριξα το βλέμμα έξω απο το παράθυρο κοιτάζοντας τα κτίρια που τα προσπερνούσε το αυτοκίνητο.Ο κόσμος πήγαινε σε διάφορες κατευθύνσεις ηταν ελέθευροι να κάνουν ότι θέλουν.Η δική μου κατεύθυνση ήταν ο Έντουαρντ δεν ήξερα πολλά για εκείνον τον άντρα.Τα μοναδικά στοιχεία που με ενδιαφέραν ήταν η εταιρεία,τα λεφτά του και κυρίως τα αίσθηματα του για εμένα.Το χθεσινό βράδυ είχε αποκαλύψει τι μπορούσα να του προκαλέσω και μόνο απο την παρουσία μου στον ίδιο χώρο που βρισκόμασταν.
Ο Έντουαρντ δεν ήταν σαν του άλλους τους άντρες που ο πατέρας μου καλούσε στο σπίτι για να δειπνήσουμε ήταν απο την αρχή ξεκάθαρος.Τον ένα μήνα που δεν είχα ενφανηστεί είχα μάθει οτι πήγαινε με άλλες μόνο για μια βραδία.Δεν άντεχα να κρατάω το πάθος μου φυλακισμένο για εκείνον τον άντρα.
Άκουσα τον ήχο του κινητού μου να χτυπάει μέσα στο μικρό τσαντάκι μου.Άνοιξα το τσαντάκι και είδα το όνονα της Βίβιαν.Πάτησα το πλήκτρο απάντησης και έβαλα το ακουστικό στο αυτί μου.
"Πές μου πως χθές δεν πήγες,Έλενα;"η τσιρίδα της με ανάγκασε να απομακρύνω το ακουστίκο απο το αυτί μου.
"Βίβιαν"ο τόνος της φώνης μου την διέκοψε απο αυτό που πήγε να πεί.
"Το έκανες να φανταστώ;"
"Ναί το ξέρεις ότι δεν μπορούσα να συνγκρατηθώ απο-"
"Απο τα λεφτά του ή απο το μικρό Έντουαρντ;"στριφογύρισα τα μάτια μου ακούγοντας το πικρό αστείο της.
"Μπόρεις να πείς και τα δύο"της απάντησα κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο.
"Έισαι σατανική,Έλενα"ένα γέλιο έσκασε εκείνη την στιγμή απο τα χείλη μου.
"Έιμαι τόσο πολύ,δεν το φανταζόμουνα"έβαλα το χέρι μου μπρόστα στα χείλη μου.Άκουσα την ανάσα της Βίβιαν απο την άλλη γραμμή.
"Έισαι αρκετά,να φανταστώ τώρα θα πας να τον δείς"
"Άφου ξέρεις τι θα κάνω γιατί το λές;"το αυτοκίνητο σταμάτησε έξω απο ένα ψήλο κτίριο η εταιρεία του Έντουαρντ θα ήταν αυτή.Κοίταξα απο την άλλη πλευρά και είδα το ασημένιο Audio του Έντουαρντ.Τέλεια ήταν εδώ.
"Έλενα"η φωνή της Βίβιαν ακούστηκε απότομα σοβαρή.
"Τι είναι;"η πόρτα άνοιξε και έβγαλα έξω τα πόδια μου.Βγήκα έξω απο το αυτοκίνητο και βημάτισα προς την είσοδο.
"Μην παίζεις με την ψώτια,Έλενα μπορεί να καέις"το σώμα μου σταμάτησε ακουγοντά την.
"Γιατί......το λές;"η φωνή μου έτρεμε ελαφρός.
"Έισαι σαν αδερφή για εμένα και νίαζομαι για εσένα.Πρόσεχε ο Κάλλεν δεν είναι σαν του άλλους,έχει αισθήματα για εσένα-"
"Που εγώ μπορώ να εκμεταλευτώ"της είπα όταν το βλέμμα μου έπεσε σε μία φιγούρα με μαύρο κουστούμι να είναι ακίνητη κοιτάζοντας με,με μάτια γεμάτα πανικό.Ένα χαμόγελω ανασήκωσε τα χείλη μου.
"Βίβιαν σε κλείνω"χώρις να περημένω την απάντηση της έκλεισα το κινήτο μου και προχώρησα προς την είσοδο.Οι πόρτες άνοιξαν και μπήκα μέσα.Μερικοί υπάληλλοι έστρεψαν τις ματιές τους επάνω μου.Ο Έντουαρντ πέρασε τα δάχτυλα στα ανακατεμένα μαλία του βλέποντας με να τον πλησιάζω.
Σταμάτησα λίγα εκατοστά μακρία του και χαμογέλασα.
"Αλήθεια βλέπεις έναν ηλίθιο εδώ γύρω γιατί τον θέλω"σήκωσε το χέρι του για να με πιάσει.
"Έλενα σε παρακαλώ μην κάνεις σκηνή"η έκφραση του ήταν ανήσυχη.
"Δεν είμαι καμία τσούλα να το κάκω αυτό αλλά ούτε να ανέχομαι τα σχόλια σου απο εσένα"του είπα ψυχρά.
Έσφιξε τα χείλη του ακούγοντας να του μηλάω με τόση ψυχρότητα.
"Το ξέρω έχεις δίκιο αλλά εκείνη την στιγμή-"με πλισίασε και κάλυψε την απόσταση που απείχε.
"Είχα θολόσει"είπε χαμηλόφωνα χώρις να θέλει να μας ακούσει κάνεις γύρω μας.Ύψωσα το βλέμμα και τον κοίταξα στα πράσινα θολομένα ζήλια μάτια του.
"Πότε μου δεν θα έκανα αύτο που είχες στο μυαλό σου,δεν μπορούσα να μιλήσω ελέθευρα"προσπάθησα να δικαιολογήσω την παρεξήσε που είχε συνβεί απο την ζήλια του.Πράγματι είχε αισθήματα για εμένα θα μπορούσε να τον έκανα ότι ήθελα όσο τον ικανοποιούσα τόσο θα μπορούσα να του πάρω μερίκα λεφτά η ακόμη καλήτερα το βλέμμα μου περιπλανήθε στην υποδοχή της εταιρείας.Η ακομη καλέτερα ολόκληρη την εταιρεία του.Προσπάθησα να συνγκρατήσω το γέλιο μου σε αυτή την σκέψη.
Λαχταρούσα να τον δώ να σέρνεται πίσω μου να με παρακαλάει για να του την δώσω πίσω.
"Έχεις δίκιο και πάλι,Έλενα συνγνώμη-"έσκυψε τα χείλη του προς τα δικά μου.Αποτραβήκτικα λίηα εκατοστά μακριά του.
"Όχι εδώ"κοίταξα γύρω μου που οι υπάλληλοι της εταιρείας έριχναν κρυφές ματιές προς το μέρος μου.Το βλέμμα μου έπεσε σε δυο γυναίκες που κρυφοκοιτούσαν τον Έντουαρντ τις έριξα με δολοφονική ματία.Δεν είχα κανένα σκοπό να τον μοιράζομαι με άλλες σκύλες.Τον ήθελα αποκλειστικά μόνο για εμένα,μπορούσε να είχα έναν στόχο πρός τον άντρα που είχα απένταντη μου αλλα δεν επαύα ποτέ να τον γεύομαι.
Σαν το σώμα μου να δίαβασε την σκέψη μου ,τα δαχτυλά μου έπιασαν την γραβάτα του και χαίδεψα το ύφασμα.
Σαν το σώμα μου να δίαβασε την σκέψη μου ,τα δαχτυλά μου έπιασαν την γραβάτα του και χαίδεψα το ύφασμα.
"Τι έχεις στο μυαλό σου;"το βλέμμα μου συνάντησε το δικό του και ένα κλάσμα του δευτερολέπτου είδα ότι ήταν ετοίμος να με αρπάξει και να με βάλει επάνω στο γραφείο της υποδοχής.
"Μπορώ να έχω λίγο απο τον προσωπικό σας χρόνο κύριες Κάλλεν;"η αθώα φωνούλα μου βγήκε μια μια δόση ερωτισμού.Σήκωσε το ένα του φρύδι και ένα στραβό γεμάτο υποσχέσεις χαμόγελω έκανε την ενφάνηση του.Υπέδειξε με το χερι του προς το ασανσέρ του έριξα μια ματία και προχώρησα πρός το ασανσέρ.
"Κύριε Κάλλεν έχετε ραντεβού με την εταιρεία Πίρς"αμέσως πάγωσα ακουγόντας το επίθετο μου.Έσφιξα το τσαντάκι μεσα στα χέρια μου,τα πόδια μου άρχιζαν να τρέχουν.Όλος μου ο πόθος μου,όλη μου αθωότητα που είχα,είχαν χαθεί μέσα σε μία στιγμή.Ο πατέρας μου αν με έβλεπε εδώ και ειδήκα με το αφεντικό της εταιρείας Κάλλεν.
Αμέσως ένιωσα τα μαγούλα μου να φλέγονται απο την ντροπή αλλα αυτό ήταν τοσό ασήμαντο μπροστά στα υπόλοιπα που δεν έπρεπε να μάθει.Αν ήξερε έστω και μια λέξη απο τα χείλη μου η απο την Βίβιαν κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.Όχι η Βίβιαν είναι σαν αδερφή για εμένα ποτέ δεν θα αποκάλυπτε τις πραγματικές προθέσεις μου.
"Ακύρωσε το Ελίζα εχώ τώρα άλλη δουλεία να κάνω"τον ένιωσα να τυλίγει το χερί του γύρω απο την μέσι μου.Το κορμί μου είχε παγώσει ολόκληρο,το πρόσωπο μου ήταν ολοφάνερο όταν μπήκα μέσα στο ασανσέρ και το αντίκρησα στο καθρέφτη.Μια κενή μάσκα.Προσπάθησα να διώξω την ένταση απο το σώμα μου,οι πόρτες απο το ασανσέρ έκλεισαν και ο Έντουαρντ με μια γρήγορι κίνηση με γύρησε επάνω του.Τα χείλη του απροδοπιείετα φυλάκησαν τα δικά μου.Όλα σίγα-σίγα εξαφανιζόντουσαν.Η ένταση απο το σώμα μου,η ταραχή.
Ανταποκρίθηκα και τύληξα τα χέρια μου γύρω απο τον λαίμο του,βύθησα τα δάχτυλα μου μέσα στις χάλκινες τούφες του,άκουσα την ανάσα του να προσπαθεί να βγεί απο τα χείλη του.Ο πόθος θόλοσε κάθε σημείο του μυαλού μου εσύρα τα δάχτυλα μου στο κουστούμι του,έσφιξα το ύφασμα μέσα στις τούφες το χερίων μου και τον έσπρωξα πρός τον τείχο απομακρύνοντας τα χείλη μας.Πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλα προτού προλάβει κολλήσα επάνω του και το στόμα μου φυλάκισε το δικό του.Δάγκωσα το κάτω χείλος του τραβώντας το.Τα χέρια του χαμήλωσαν στους γλουτούς μου όπου εκεί τελείωνε το φορεμα.
Έπιασε την άκρη του φορέματος όταν πήγε να το ανεβάσει το ασανσέρ σταμάτησε και οι πόρτες άνοιξαν.
Κοίταξα τον Έντουαρντ για μια στιγμή που τα χέρια κρατούσαν ακόμα την άκρη του φορέματος μου.
"Ακολούθαμε"η βραχνιασμένη φωνή του βγήκε απο τα χείλη του.Τα πράσινα μάτια του διέγραψαν μια πορεία στο κορμί μου είδα το πόθο του να είναι ολο κάθαρος στα μάτια του.
Με έπιασε απο το χέρι και με τράβηξε έξω απο το ασανσέρ.Αντίκρισα του υπαλλήλους που μας κοιτούσαν γεμάτη περιέργια,στα πρόσωπα τους είχαν στυλωθεί επάνω μου βλέποντας με τον Έντουαρντ.
"Νομίζουν πως είσαι πελάτισσα"είπε δίπλα μου.Το χέρι του έπεσε μέσα απο το δικό μου,γύρισα να το κοιτάξω.
"Ας νομίζουν ότι θέλουν"του ψιθίρισα πλησιάζοντας τον.Το χαμόγελο του έδειχνε ότι του άρεσε όλη αυτή η κατάσταση.Έιδα με την ακρή του ματιού μου μία ξανθία να μας πλησιάζει.Στάθηκε για μια στιγμή χωρίς να μιλήσει και έπειτα έδωσε έναν φάκελο στον Έντουαρντ.
"Κύριε Κάλλεν είναι η αναφορά που μου ζητήσατε"Κοιτούσα την ξανθία κοπέλα στο πρόσωπο.Τα χείλη της ήταν μικρά με μια δόση λιπ γκλος να γιαλήζει.Τα μάτις της ήταν στην αποχρώση του γκρι είχε μακριά πόδια που τονίζαν την λεπτή σιλουέτα της.
"Θα την ελέγξω και θα σου την δώσω αύριο,Μπρέντα"την γλυκοκοίταζε,έπιασα το τσαντάκι δυνατά μέσα στα χέρια μου κοιταζοντάς τον να τις ρίχνει ματιές στο ανοιχτό πουκάμισο της που ενφανιζότανε λίγο απο το μπούστο της.Ένιωσα παράξενα σαν μια τρύπα μέσα μου.Κοιτάζοντας τον ίδιο τον Έντουαρντ να έχει τα μάτια του κολλημένα στα στήθη της.
"Πολύ καλά Κύριε Κάλλεν θα περιμένω αύριο"του χαμογελούσε κοιτάζοντας και εμένα ταυτοχρόνος.
"Συνγκρατήσου Έλενα,συνγκτατήσουμε Έλενα"φώναζα μέσα μου.Πως κρατιόμουνα να μην την αρπάξω απο το μαλλί και της το βγάλω να δούμε ποία στο τέλος θα γελάει.Άφησα την δολοφονική μου ματία να στυλωθεί επάνω της.Το χαμόγελο της έσβησε απότομα κοιτάζοντας με στο βλέμμα μου.
"Έιναι μόνο δικός μου σκύλα" ήθελα να της πώ.
Κινήθικε προς το γραφείο της για μια στιγμή γίρησε το κεφάλη της και το βλέμμα μου έπεσε ξανά επάνω της.Της χαμογέλασα και στύλωσα αθωό βλέμμα μου επάνω στον Έντουαρντ.
"Πάμε στο γραφείο μου"είπε δείχνοντας μου τον διάδρομο που στο τέλος υπείρχε μια πόρτα βημάτισα προς την πόρτα την απέναντη πόρτα διασχίζοντας τον διάδρομο.Ήδη φανταζόμουνα εμένα επάνω στο γραφείο του και να σφιγγώ τα χείλη μου για να μην φωνάξω.Σε κάθε βήμα που έκανα άφηνα πίσω μου έναν βασανησμένο Έντουαρντ το ένιωθα οτι με φανταζόταν να το κάνουμε στο γραφείο του.Δάγκωσα τα χείλη μου απο την ικανοποίση που άφηνα στο πέρασμα μου.
Σταμάτησα έξω απο την πόρτα όταν ο Έντουαρντ την την άνοιξε και μπήκα μέσα.Το πρώτο που είδα ήταν το γραφείο του στην απόχρωση του μαύρου,ο υπολογιστής ήταν στην γωνία του γραφείου ακριβώς απέναντη μου είχε ένα μεγάλο παράθυρο απο τζάμι έξω έδειχνε τον γαλανό ουρανό και ο ήλιος έριχνε της ηλιαχτίδες του προς το παράθυρο.
Έκανα μερικά βήματα πρός το γραφείο του.Ακούμπησα επάνω του στηρίζοντας το σώμα μου επάνω του ανεβάζοντας μαζί και λίγο το φόρεμα.
"Η γραμματέας σου φάνηκε πολύ πρόθυμη"η ψυχρή προκλιτική μου φωνή μου τον έκανε να γελάσει.
"Όλες έδω μέσα είναι πρόθυμες για εμένα αλλά μία με εχει φυλακισμένο"έκανε μερικά βήματα πρός το μέρος μου περνώντας το χέρι μου μέσα απο τις τούφες των μαλλιών του.
"Έχουν περάσει απο το κρεβάτι σου αλλά καμία δεν σε ικανοποιούσε Κύριε Κάλλεν,σωστά;"έπιασα γερά το γραφείο του.Έιδα ότι πάλευε να μην με ανεβασει στο γραφείο.
"Σωστά,δεν φαντάζεσαι πόσο μου αρέσει αυτή η μία"στάθηκε μπροστά μου πιάνοντας το πιγούνι μου και βυθίζοντας το βλέμμα του στο δικό μου.
"Έιναι τόσο καυτή σαν την φωτία,όταν μπαίνω μέσα της με παρακαλάει να συνεχήσω το μαρτύριο που της κάνω¨χαμήλωσε τα χείλη του.
"Το όνομα της είναι Έλενα και είναι η μοναδική μου ικανοποιή τον Κύριο Κάλλεν και τώρα θέλω την βοήθεια της για να το πρόβλημα μου,θα προσφερθής;¨η καυτή ανάσα του χαίδευε τα χείλη μου στέλνοτας στο κορμί μου κύματα πόθου.Ένιωσα την ηβή μου να υγραίνεται και μόνο απο την μικρή απόστα των χειλιόν μας.
"Δεν μπορώ να αντισταθώ αλλιώς"τον τράβηξα βίαι απο το κουστούμι του και το στόμα μου τρίφτηκε επάνω στο δικό του άνοιξα τα χείλη του και η γλώσσα μου γεύτηκε την καυτή ανασά του,την γεύση τον χειλιόν του που βασανίζαν αλύπητα την γλώσσα μου.Ξεκούμποσα ένα-ένα τα κουμπία απο το σακάκι τον άφησα να το βγάλει μόνος του.Με ανέβασε επάνω στο γραφείο του ρίχνοντας κάτω όλα τα έγραφφα του και την θήκη με τους στίλους.
Ακούμπησα το κορμί μου ολόκληρο επάνω στο γραφείο του ύψωσα της γόβες μου προς το ανοιχτό πουκάμισο του και της ακούμπησα στο στήθος του..Στύλωσα τα μάτια μου στο πρόσωπο του που κουτούσε τα πόδια μου η ματία του έλιωνε το κορμί μου και μόνο που ανταποκρινόμουνα σε αυτόν τον άντρα για πρώτη φορά ολοκληρωτικά.
Τα δάχτυλα του σύρθηκαν επάνω στην επιδερμήδα μου χαίδεψε τον αστράγαλο μου και σιγά σιγά ανέβηκε στην γάμπα μου τα χείλη του είχαν ανοίξει λίγο προσπαθώντας να κρατηθεί απο το θέαμα που του προκαλούσα.Τα δάχτυλα του ίσα-ίσα ακουμπούσαν την επιδερμίδα μου η υγρασία μου άρχηζε να μεγαλώνει το σώμα μου ανασηκώθηκε όταν ένιωσα τα χείλη του να τρίβονται επάνω στην επιδερμήδα μου.Η γλώσσα του σύρθηκε σε όλο το μήκος του ποδίου,άνοιξε τα πόδια μου και το πρόσωπο του χάθηκε πρός την ηβή μ ου.
Η γλώσσα του έγλειφε σχεδόν την άκρη της φλόγας μου.Το σώμα μου είχε μουδίασει επάνω στο γραφείο ήθελα να νιώσω την οδήνη να χάνομαι σε αυτή.Ανέβασα το φόρεμα μου μέχρι στο στήθος μου ο Έντουαρντ ανέβηκε επάνω μου φυλώντας την κοιλία μου και σιγά σιγά έφτανε στα στήθη μου.Το ένα του χέρι φυλάκισε το ένα απο τα στήθη μου και τα χείλη του έφτασαν στην βάση του λαιμού μου.
"Ερεθίζομαι και μόνο που σε βλέπω"τα χείλη του έφτασαν στο αυτί μου δαγκώνοντας το λοβό μου.Το μυαλό μου είχε σταματήσει να λειτουργή ήθελα να τόσο πολύ τον Έντουαρντ σωματικά μπορούσα να πάρω ότι επειθημούσα απο εκείνον.Ήμουν σημαντική στην ζωή του και εγώ δεν θα το άφηνα αυτό,θα τον έκανα δικό μου για πάντα.Είχα πολλά στο μυαλό για αύτο τον αντρά που είχε δαγκώσει γέρα την λαμαρίνα μαζί μου.Έπιασε τα πόδια μου και τα τύληξε γύρω απο την μέσι του.Έβγαλε το εσωρούχο μου κατεβάζοντας πρός τα κάτω το πέταξε στο πάτωμα.Έφυγε απο πάνω μου και στάθηκε όρθιος μπροστά μου.
Τον ένιωσα να μπαίνει μέσα μου οι ωθήσεις του ήταν δυνατές το μυαλό μου θόλονε η φωτία με κατέκλυε,η φλόγα μου κυριαρχότανε απο τον Έντουαρντ έμπαινε μέσα μου και έβγαινε κρατήθηκα απο το γραφείο του .Τα χερία του έσφιγγαν με δύναμης τους γλουτούς μου,τα χαμηλά βογγητά μου ξέφευγαν απο τα χείλη μου.
"Αν φωνάξεις θα το πληρώσεις ακριβά,Έλενα"άνοιξα τα βλέφαρα μου και τον είδα που με κοιτούσε σηκώθηκα απο το γραφείο και έπιασα τους όμους του.Οι ωθήσεις του αρχίζαν να γίνονται γρήγορες δυνατές έφταναν στα βάθυ της φλόγας μου.
"Ποιός τιμωρεί ποιόν μόνο εγώ το κρίνω Κύριε Κάλλεν"του ψιθίρισα και βόγγηξα ταυτοχρόνος.
"Με τρελαίνεις"άρχηζε να γίνεται πιο γρήγορος η ανάσα μου με κόπο έβγαινε απ τα χείλη μου.Ο ιδρώτας κυλούσε στο κορμί μου.
"Τελείωσε μόνο για εμένα Έντουαρντ"φώναξα νιώθοντας την κορύφοση μου να με συνγκλονίζει.Ένιωσα το ζεστό υγρό του να χάνεται μέσα μου οι κινήσεις του μέσα μου σταμάτησαν.Άφησα την ανάσα μου να βγεί απο μέσα μου.Στίρηξα το κεφάλη μου επάνω στο στέρνο του και έκλεισα τα μάτια μου για να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου.
Αμέσως ένιωσα τα μαγούλα μου να φλέγονται απο την ντροπή αλλα αυτό ήταν τοσό ασήμαντο μπροστά στα υπόλοιπα που δεν έπρεπε να μάθει.Αν ήξερε έστω και μια λέξη απο τα χείλη μου η απο την Βίβιαν κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.Όχι η Βίβιαν είναι σαν αδερφή για εμένα ποτέ δεν θα αποκάλυπτε τις πραγματικές προθέσεις μου.
"Ακύρωσε το Ελίζα εχώ τώρα άλλη δουλεία να κάνω"τον ένιωσα να τυλίγει το χερί του γύρω απο την μέσι μου.Το κορμί μου είχε παγώσει ολόκληρο,το πρόσωπο μου ήταν ολοφάνερο όταν μπήκα μέσα στο ασανσέρ και το αντίκρησα στο καθρέφτη.Μια κενή μάσκα.Προσπάθησα να διώξω την ένταση απο το σώμα μου,οι πόρτες απο το ασανσέρ έκλεισαν και ο Έντουαρντ με μια γρήγορι κίνηση με γύρησε επάνω του.Τα χείλη του απροδοπιείετα φυλάκησαν τα δικά μου.Όλα σίγα-σίγα εξαφανιζόντουσαν.Η ένταση απο το σώμα μου,η ταραχή.
Ανταποκρίθηκα και τύληξα τα χέρια μου γύρω απο τον λαίμο του,βύθησα τα δάχτυλα μου μέσα στις χάλκινες τούφες του,άκουσα την ανάσα του να προσπαθεί να βγεί απο τα χείλη του.Ο πόθος θόλοσε κάθε σημείο του μυαλού μου εσύρα τα δάχτυλα μου στο κουστούμι του,έσφιξα το ύφασμα μέσα στις τούφες το χερίων μου και τον έσπρωξα πρός τον τείχο απομακρύνοντας τα χείλη μας.Πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλα προτού προλάβει κολλήσα επάνω του και το στόμα μου φυλάκισε το δικό του.Δάγκωσα το κάτω χείλος του τραβώντας το.Τα χέρια του χαμήλωσαν στους γλουτούς μου όπου εκεί τελείωνε το φορεμα.
Έπιασε την άκρη του φορέματος όταν πήγε να το ανεβάσει το ασανσέρ σταμάτησε και οι πόρτες άνοιξαν.
Κοίταξα τον Έντουαρντ για μια στιγμή που τα χέρια κρατούσαν ακόμα την άκρη του φορέματος μου.
"Ακολούθαμε"η βραχνιασμένη φωνή του βγήκε απο τα χείλη του.Τα πράσινα μάτια του διέγραψαν μια πορεία στο κορμί μου είδα το πόθο του να είναι ολο κάθαρος στα μάτια του.
Με έπιασε απο το χέρι και με τράβηξε έξω απο το ασανσέρ.Αντίκρισα του υπαλλήλους που μας κοιτούσαν γεμάτη περιέργια,στα πρόσωπα τους είχαν στυλωθεί επάνω μου βλέποντας με τον Έντουαρντ.
"Νομίζουν πως είσαι πελάτισσα"είπε δίπλα μου.Το χέρι του έπεσε μέσα απο το δικό μου,γύρισα να το κοιτάξω.
"Ας νομίζουν ότι θέλουν"του ψιθίρισα πλησιάζοντας τον.Το χαμόγελο του έδειχνε ότι του άρεσε όλη αυτή η κατάσταση.Έιδα με την ακρή του ματιού μου μία ξανθία να μας πλησιάζει.Στάθηκε για μια στιγμή χωρίς να μιλήσει και έπειτα έδωσε έναν φάκελο στον Έντουαρντ.
"Κύριε Κάλλεν είναι η αναφορά που μου ζητήσατε"Κοιτούσα την ξανθία κοπέλα στο πρόσωπο.Τα χείλη της ήταν μικρά με μια δόση λιπ γκλος να γιαλήζει.Τα μάτις της ήταν στην αποχρώση του γκρι είχε μακριά πόδια που τονίζαν την λεπτή σιλουέτα της.
"Θα την ελέγξω και θα σου την δώσω αύριο,Μπρέντα"την γλυκοκοίταζε,έπιασα το τσαντάκι δυνατά μέσα στα χέρια μου κοιταζοντάς τον να τις ρίχνει ματιές στο ανοιχτό πουκάμισο της που ενφανιζότανε λίγο απο το μπούστο της.Ένιωσα παράξενα σαν μια τρύπα μέσα μου.Κοιτάζοντας τον ίδιο τον Έντουαρντ να έχει τα μάτια του κολλημένα στα στήθη της.
"Πολύ καλά Κύριε Κάλλεν θα περιμένω αύριο"του χαμογελούσε κοιτάζοντας και εμένα ταυτοχρόνος.
"Συνγκρατήσου Έλενα,συνγκτατήσουμε Έλενα"φώναζα μέσα μου.Πως κρατιόμουνα να μην την αρπάξω απο το μαλλί και της το βγάλω να δούμε ποία στο τέλος θα γελάει.Άφησα την δολοφονική μου ματία να στυλωθεί επάνω της.Το χαμόγελο της έσβησε απότομα κοιτάζοντας με στο βλέμμα μου.
"Έιναι μόνο δικός μου σκύλα" ήθελα να της πώ.
Κινήθικε προς το γραφείο της για μια στιγμή γίρησε το κεφάλη της και το βλέμμα μου έπεσε ξανά επάνω της.Της χαμογέλασα και στύλωσα αθωό βλέμμα μου επάνω στον Έντουαρντ.
"Πάμε στο γραφείο μου"είπε δείχνοντας μου τον διάδρομο που στο τέλος υπείρχε μια πόρτα βημάτισα προς την πόρτα την απέναντη πόρτα διασχίζοντας τον διάδρομο.Ήδη φανταζόμουνα εμένα επάνω στο γραφείο του και να σφιγγώ τα χείλη μου για να μην φωνάξω.Σε κάθε βήμα που έκανα άφηνα πίσω μου έναν βασανησμένο Έντουαρντ το ένιωθα οτι με φανταζόταν να το κάνουμε στο γραφείο του.Δάγκωσα τα χείλη μου απο την ικανοποίση που άφηνα στο πέρασμα μου.
Σταμάτησα έξω απο την πόρτα όταν ο Έντουαρντ την την άνοιξε και μπήκα μέσα.Το πρώτο που είδα ήταν το γραφείο του στην απόχρωση του μαύρου,ο υπολογιστής ήταν στην γωνία του γραφείου ακριβώς απέναντη μου είχε ένα μεγάλο παράθυρο απο τζάμι έξω έδειχνε τον γαλανό ουρανό και ο ήλιος έριχνε της ηλιαχτίδες του προς το παράθυρο.
Έκανα μερικά βήματα πρός το γραφείο του.Ακούμπησα επάνω του στηρίζοντας το σώμα μου επάνω του ανεβάζοντας μαζί και λίγο το φόρεμα.
"Η γραμματέας σου φάνηκε πολύ πρόθυμη"η ψυχρή προκλιτική μου φωνή μου τον έκανε να γελάσει.
"Όλες έδω μέσα είναι πρόθυμες για εμένα αλλά μία με εχει φυλακισμένο"έκανε μερικά βήματα πρός το μέρος μου περνώντας το χέρι μου μέσα απο τις τούφες των μαλλιών του.
"Έχουν περάσει απο το κρεβάτι σου αλλά καμία δεν σε ικανοποιούσε Κύριε Κάλλεν,σωστά;"έπιασα γερά το γραφείο του.Έιδα ότι πάλευε να μην με ανεβασει στο γραφείο.
"Σωστά,δεν φαντάζεσαι πόσο μου αρέσει αυτή η μία"στάθηκε μπροστά μου πιάνοντας το πιγούνι μου και βυθίζοντας το βλέμμα του στο δικό μου.
"Έιναι τόσο καυτή σαν την φωτία,όταν μπαίνω μέσα της με παρακαλάει να συνεχήσω το μαρτύριο που της κάνω¨χαμήλωσε τα χείλη του.
"Το όνομα της είναι Έλενα και είναι η μοναδική μου ικανοποιή τον Κύριο Κάλλεν και τώρα θέλω την βοήθεια της για να το πρόβλημα μου,θα προσφερθής;¨η καυτή ανάσα του χαίδευε τα χείλη μου στέλνοτας στο κορμί μου κύματα πόθου.Ένιωσα την ηβή μου να υγραίνεται και μόνο απο την μικρή απόστα των χειλιόν μας.
"Δεν μπορώ να αντισταθώ αλλιώς"τον τράβηξα βίαι απο το κουστούμι του και το στόμα μου τρίφτηκε επάνω στο δικό του άνοιξα τα χείλη του και η γλώσσα μου γεύτηκε την καυτή ανασά του,την γεύση τον χειλιόν του που βασανίζαν αλύπητα την γλώσσα μου.Ξεκούμποσα ένα-ένα τα κουμπία απο το σακάκι τον άφησα να το βγάλει μόνος του.Με ανέβασε επάνω στο γραφείο του ρίχνοντας κάτω όλα τα έγραφφα του και την θήκη με τους στίλους.
Ακούμπησα το κορμί μου ολόκληρο επάνω στο γραφείο του ύψωσα της γόβες μου προς το ανοιχτό πουκάμισο του και της ακούμπησα στο στήθος του..Στύλωσα τα μάτια μου στο πρόσωπο του που κουτούσε τα πόδια μου η ματία του έλιωνε το κορμί μου και μόνο που ανταποκρινόμουνα σε αυτόν τον άντρα για πρώτη φορά ολοκληρωτικά.
Τα δάχτυλα του σύρθηκαν επάνω στην επιδερμήδα μου χαίδεψε τον αστράγαλο μου και σιγά σιγά ανέβηκε στην γάμπα μου τα χείλη του είχαν ανοίξει λίγο προσπαθώντας να κρατηθεί απο το θέαμα που του προκαλούσα.Τα δάχτυλα του ίσα-ίσα ακουμπούσαν την επιδερμίδα μου η υγρασία μου άρχηζε να μεγαλώνει το σώμα μου ανασηκώθηκε όταν ένιωσα τα χείλη του να τρίβονται επάνω στην επιδερμήδα μου.Η γλώσσα του σύρθηκε σε όλο το μήκος του ποδίου,άνοιξε τα πόδια μου και το πρόσωπο του χάθηκε πρός την ηβή μ ου.
Η γλώσσα του έγλειφε σχεδόν την άκρη της φλόγας μου.Το σώμα μου είχε μουδίασει επάνω στο γραφείο ήθελα να νιώσω την οδήνη να χάνομαι σε αυτή.Ανέβασα το φόρεμα μου μέχρι στο στήθος μου ο Έντουαρντ ανέβηκε επάνω μου φυλώντας την κοιλία μου και σιγά σιγά έφτανε στα στήθη μου.Το ένα του χέρι φυλάκισε το ένα απο τα στήθη μου και τα χείλη του έφτασαν στην βάση του λαιμού μου.
"Ερεθίζομαι και μόνο που σε βλέπω"τα χείλη του έφτασαν στο αυτί μου δαγκώνοντας το λοβό μου.Το μυαλό μου είχε σταματήσει να λειτουργή ήθελα να τόσο πολύ τον Έντουαρντ σωματικά μπορούσα να πάρω ότι επειθημούσα απο εκείνον.Ήμουν σημαντική στην ζωή του και εγώ δεν θα το άφηνα αυτό,θα τον έκανα δικό μου για πάντα.Είχα πολλά στο μυαλό για αύτο τον αντρά που είχε δαγκώσει γέρα την λαμαρίνα μαζί μου.Έπιασε τα πόδια μου και τα τύληξε γύρω απο την μέσι του.Έβγαλε το εσωρούχο μου κατεβάζοντας πρός τα κάτω το πέταξε στο πάτωμα.Έφυγε απο πάνω μου και στάθηκε όρθιος μπροστά μου.
Τον ένιωσα να μπαίνει μέσα μου οι ωθήσεις του ήταν δυνατές το μυαλό μου θόλονε η φωτία με κατέκλυε,η φλόγα μου κυριαρχότανε απο τον Έντουαρντ έμπαινε μέσα μου και έβγαινε κρατήθηκα απο το γραφείο του .Τα χερία του έσφιγγαν με δύναμης τους γλουτούς μου,τα χαμηλά βογγητά μου ξέφευγαν απο τα χείλη μου.
"Αν φωνάξεις θα το πληρώσεις ακριβά,Έλενα"άνοιξα τα βλέφαρα μου και τον είδα που με κοιτούσε σηκώθηκα απο το γραφείο και έπιασα τους όμους του.Οι ωθήσεις του αρχίζαν να γίνονται γρήγορες δυνατές έφταναν στα βάθυ της φλόγας μου.
"Ποιός τιμωρεί ποιόν μόνο εγώ το κρίνω Κύριε Κάλλεν"του ψιθίρισα και βόγγηξα ταυτοχρόνος.
"Με τρελαίνεις"άρχηζε να γίνεται πιο γρήγορος η ανάσα μου με κόπο έβγαινε απ τα χείλη μου.Ο ιδρώτας κυλούσε στο κορμί μου.
"Τελείωσε μόνο για εμένα Έντουαρντ"φώναξα νιώθοντας την κορύφοση μου να με συνγκλονίζει.Ένιωσα το ζεστό υγρό του να χάνεται μέσα μου οι κινήσεις του μέσα μου σταμάτησαν.Άφησα την ανάσα μου να βγεί απο μέσα μου.Στίρηξα το κεφάλη μου επάνω στο στέρνο του και έκλεισα τα μάτια μου για να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου.
Η μουσική οδηγούσε το σώμα μου σε κάθε κίνηση του χορού όλοι γύρω μου λικνιζόντουσαν στην μουσική που αντηχούσε σε όλο τον χώρο.Το σώμα μου βρισκότανε στην αγκαλία του Έντουαρντ.Τα χέρια του έμεναν σταθερά στους γλουτούς μου.Έτριβα το κορμί μου επάνω στο δικό του τα χείλη μας φυλακηζόντουσαν κάθε λεπτό χώρις να νιαστούν για τον κόσμο γύρω μας.
"Έχω πολύ καιρό να χορέψω"η βελούδινη φωνή του χάθηκε μέσα στην μουσική.
"Τώρα όμως χορευείς"τύλιξα τα χέρια μου γύρω τον λαιμό του και τον τράβηξα.
"Δεν το πιστευώ ακόμα ότι με έπεισες να έρθω μαζί σου"γέλασα βλέποντας να με κοιτάει σαν μικρό παιδί.
"Υπάρχουν πολλά ακόμη που δεν έχεις δοκιμάσει μαζί μου"του είπα στο αυτί το βλέμμα μου έπεσε επάνω στην Βίβιαν που μου χαμογέλουσε στεκότανε στην είσοδο μαζί με τον Τζείκ.Την έκανα νόημα με την ματία μου πρός το τραπέζι που καθόμουνα με τον Έντουαρντ.
"Έλα μαζί μου"του έπιασα το χέρι και περάσαμε μαζί μέσα απο τον κόσμο που χόρευε.Βγήκαμε απο την πίστα και βηματίσαμε πρός το τραπέζι.
"Που πάμε;"με ρώτησε.
"Θέλω να γνωρήσεις την καλύτερη μου φίλι"γύρισα και του είπα.
Η Βίβιαν πάντα ήταν σαν αδελφή που δεν είχα ποτέ,μετά απο το θάνατο την μητέρας μου ο μπαμπάς μου ποτέ δεν είχε βρεί αλλή γυναίκα η μαμά μου πάντα θα είναι ο άνθρωπος που είχα αγαπήσει περισσότερο απο τον κάθε τι άλλο στον κόσμο αυτόν.Έδιωξα αυτήν την σκέψη απο το μυαλό μου.Έιδα την Βίβιαν να έρχαιτε καταπάνω μου.
"Έλενα"με αγκάλιασε σφιχτά χωρίς να με αφήσει να πάρω ανάσα ο Έντουαρντ δίπλα μου μας κοιτούσε που είχαμε η μια την άλλη αγκαλία.
"Μου έλειψες"της ψιθίρισα χαμηλόφωνα.Την απαμάκρυνα απο κοντά μου και στύλωσα το βλέμμα μου επάνω στον Έντουαρντ.
"Βίβιαν να σου γνωρήσω τον Έντουαρντ Κάλλεν"κοίταξα την έκφραση του προσώπου της να τον κοιτάει άφωνη.Περιεργάστηκε για ένα λεπτό τον Έντουαρντ και σήκωσε το χέρι της.Ένιωθα έτοιμη την καρδία μου να χτυπάει μέσα μου σαν τρελή.
"Χαίρομαι που σας γνωρίζω,Βίβιαν"ο πληθυντικός την Βίβιαν που χρησιμοποίησε έκανε τον Έντουαρντ δίπλα μου να νιώσει αμήχανα.
"Έντουαρντ,χαίρομαι και εγώ-"τραύλισε για μια στιγμή και έριξε το βλέμμα του επάνω μου περημένοντας να τον απαλάξω απο την Βίβιαν.
"Έφερες τον Τζείκ βλέπω ε;"μπήκα στην μέσι διαλύοντας την αμηχανία του Ένοτυαρτν.Τύληξε το χέρι του γύρω μου και με έφερε κοντά του.
"Νομήζω πως μου αρέσει αρκετά"κοιτούσε το Τζαείκ που στεκότανε όρθιος λίγα μέτρα πιο πέρα απο εμάς.
"Είναι πολύ καλός-"σήκωσα την ματία μου στο πρόσωπο του Έντουαρντ που είχε παγώσει κοιτάζοντας το κενό,
"Συνβαίνει κάτι-"η φωνή μου του απέσπασε την προσοχή.
"Έιναι αργά και πρέπει να φύγω"έβαλε το χέρι του μέσα στην τσέπη του και έβγαλε το κινητό του κοιτάζοντας την οθόνη.Εκείνη την στιγμή το κινητό του χτύπησε μέσα στην παλάμη του χεριού του.Έσφιξε τα χείλη του κοιτάζοντας την κλήση.
"Με συνχωρείς"με 'αφησε και σχεδόν έφυγε τρέχοντας πρός την έξοδο χώρις να μιλήσει.Κάτι δεν πήγανε καλά,το αισθανόμουνα ότι αυτό το τηλεφώνημα δεν ήταν καλό.
"Τι έπαθες;"ήρθε δίπλα μου η Βίβιαν κοιτάζοντας την ίδια κατευνθηση που είχα καρφωμένα τα μάτια μου.
"Ο Έντουαρντ πως σου φάνηκε;"¨την ρώτησα προσπαθόντας να αποσπάσω τις σκέψεις μου απο εκέινον.
"Έλενα αλήθεια έχεις σκοπό να κάνεις-"προσπάθησε να φέρει ξανά το ίδιο θέμα.
"Έχω βάλει στόχο Βίβιαν και δεν πρόκεται να αλλάξω τίποτα ο Ένουαρντ είναι δεν είναι ερωτευμένος μαζί μου"γύρισα να πάω πρός το τραπέζι που εκέι ήταν ο Τζείκ.
"Δεν θυμάσε όσα σου έιπα σήμερα το πρωί στο τηλέφωνο,πρώτη φορά βλέπω καποίον να σε κοιτάει χωρίς να έχει στο μυαλό του το-"σταμάτησα επιτόπου και την αντίκρησα.Πάντα έλεγε ξάνα και ξάνα τα ίδια χωρίς να σκέφταιτε δεν είχε καταλάβει ακόμα πως εγώ μπορούσα να τον κάνω ότι θέλω.
"Βίβιαν είπα και στο ξαναλέω έχει αισθήματα για εμένα και εγώ δεν θα τα αφήσω να πάνε χαμένα"χαμογέλεσα κοιτάζοντας τον Έντουανρτ που ερχότανε πρός το μέρος μας.Προσπέρασα την Βίβιαν έχοντας το βλέμμα μου στο πρόσωπο του.
¨Δεν άργησα"τα χείλη του χαμήλωσαν πρός τα δίκα μου.
"Καθόλου"του ψιθίρισα και τα χείλη μας ενώθηκαν σε ένα παθιασμένο φιλί.Άνοιξα το στόμα του και η γλώσσα του αρχήζε ένα τρέλο χορό με την δική μου,με κόλλησε επάνω του προσπαθόντας να νίωσει το κορμί μου.
"Έλενα-"άκουσα την βελούδινη φωνή του μέσα απο το φιλί μας.Με έσπρωξε απο κοντά του και φίλησε απαλά τα χείλη μου.
"Τι είναι;"τον ρώτησα προσπαθώντας να καταλάβω την ξαφνική του απόριψη του.Πρώτη φορά κάποιος διέκοτπε ένα φιλί μου.
"Πρέπει να φύγω είναι αργά,μωρό μου"προσπαθούσε να κρύψει κάτι το έβλεπα στα μάτια του ότι πάλευε να κρατήσει ένα μυστηκό.Πήγε να με πιάσει αλλά τραβήχτικα πίσω.
"Είναι αργά,μόλις έντεκα Έντουαρντ και μου υποσχέθηκες πως θα έμενες μαζί μου μέχρι το β-"
"Το ξέρω αλλά κάτι προέκυψε-"με διέκοψε.Σάστικα και μόνο που αυτός άντρας ήθελε να φύγει.Κανείς απο όσους έχω πάει δεν έφευγαβ μόνο εγώ το έκανα.
"Προέκυψε κάτι;Δεν είμαι χαζή"του είπα με ψυχρή φωνή.Έβλεπα στα πράσινα μάτια του έναν πόνο δεν ράγιζε την καρδία μου.
"Έλενα"η φωνή του ακούστηκε αδύναμη.Πήρα μια βαθία ανάσα αφήνοντας τον αέρα να βγεί απο τα χείλη μου.
"Ένταξει αφού είναι ανάγκη"τον αγκάλιασα σφιχτά κοιτάζοντας με οργή το κενό γύρω μου.Όχι Έντουαρντ δεν θα σε αφήσω.Κανείς απο τα δεσμά μου δεν ξεφεύγη.Το έσφιξα κοντά μου πλησιάζοντας τα χείλη μου στο αυτί του.Έβγαλα την ανάσα μου να χαιδέψει το λοβό του αυτίου του.
"Δεν θα σε αφήσω να φύγεις ξανά Κύριε Κάλλεν"ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου φανερώνοντας την πραγματική Έλενα Πίρς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου